... Tītānida , ae, f., eine Titanide, Themidis filiae Titanidae, Hyg. fab. 183. – ... ... die Titanen, Verg.: Titania astra, Verg., od. Titanius, Avien., die Sonne. – subst., Tītānia, ae, f., die Titanide (Abkömmling eines ...
Diōnē , ēs, f. u. Diōna , ae, f. (Διώνη), I) eine Titanin, Tochter des Oceanus u. der Tethys od. (nach andern) des Äther ...
Hecatē , ēs, f. (Ἑκάτη) u ... ... Titanen Persäos od. Perses u. der Asteria, eine thrazische Gottheit, die seit der titanischen Urzeit im Himmel, auf Erden u. im Meere waltet, Glück, Segen u ...
ut , urspr. Form utī , arch. utei, ... ... angeführt werden, wie... so auch, sowohl... als auch, ut cum Titanis, ita cum Gigantibus, Cic.: Dolabellam ut Tarsenses, ita Laodiceni arcessierunt, Cic.: ...
alo , aluī, altum od. alitum, ere ( got. ... ... ostrea et implet echinos, Lucil.: sat. fr. inc. 46: lucentem globum lunae Titaniaque astra spiritus intus alit, Verg. Aen. 6, 725 sq. itaque se ...
āles , itis (ala), »was Flügel hat u. sie braucht ... ... al., Hor. carm. 3, 4, 78. – al. longaeva od. Titanius, Claud., al. Gangeticus, Auson., v. Phönix:. – Chaonis al., ...
Leptis , ptis, Akk. ptim u. ptin, Abl ... ... a) Lepticus , a, um, leptisch, Plin. – b) Leptitānī , ōrum, m., die Einw. von Leptis, die Leptitaner, ...