... ;ωνίς), α) zum Flusse Triton gehörig, tritonisch, Tritonis palus u. bl. Tritonis, der Tritonsee, Sil. (vgl. unten ... ... , Verg.: dies. virgo Tritonia, Verg., u. bl. Tritonia, Verg. u. ...
sēmifer , fera, ferum (semi u. ferus), halbtierisch, halb Tier, I) eig.: homines, Mela: pectus Tritonis, Verg.: Capricornus (Gestirn), Cic. Arat. – bes. subst., ...
Bȳzacium , ī, n. (Βυζάκιο ... ... auch Βυσσατις), die östlichste Landschaft in Africa propria, zwischen dem Flusse Triton u. der kleinen Syrte, Varr. r. r. 1, 44, 2 ...
pistriger , gera, gerum (pistris u. gero), vom Walfische getragen, Triton, Sidon. epist. 4, 8, 5. v. 1.
būcina , ae, f. (zsgz. aus bovicina v. ... ... Iuven. 14, 152. – II) die kreiselförmig gewundene Muschel, auf der Triton bläst, das Tritonshorn, Ov. met. 1, 335 u. 337. – / ...
concha (arch. conca, zB. Cato r.r. ... ... Muschel(schale), Iuven. – b) das schneckenförmige Blasinstrument, das Schneckenhorn, Tritonshorn, conchā canens Triton, Plin.: conchae sonanti inspirare, Ov. – c) das weibliche Glied, ...
era ( nicht hera), ae, f. (erus), I) ... ... Enn. ann. 197 (von dems., era eadem es homini, Plaut.): rapidi Tritonis era, v. Minerva, Catull.: Noctis era, Val. Flacc.: procul ...
cano , cecinī, cantum, ere (vgl. griech. κανάζω, ... ... c. fidibus, Cic.: nervis, Augustin.: tibiā, Quint.: conchā (v. Triton), Plin.: citharā ludicrum in modum, Tac.: harum una voce, alia tibiis ...
mūrex , icis, m. (μύαξ), I) ... ... bucinum (no. II) sein. – bei Dicht. die Schale als Tuba Tritons, Ov., u. des Phorcys, Val. Flacc. – gebraucht als ...
būcino , āvī, ātum, āre (bucina) = βυκανίζω (Gloss.), ... ... p. 293, 1 K. – II) v. bucina no. II: Triton conchā sonāci leniter bucinavit, blies auf der Muschel, Apul. met. 4 ...
ad-iungo , iūnxi, iūnctum, ere, ... ... lateri castrorum, Verg.: adiunctus fundus, Cic. – β) leb. Wesen: Triton natantibus invehens beluis adiunctis humano corpori, die seinem menschl. Körper angefügt sind (weil Triton mit zwei Fischleibern statt der Füße dargestellt wird), Cic.: leo hominis se ...
re-condo , didī, ditum, ere, I) wieder ... ... bergen = verschlingen, verschlucken, volucres avidā alvo Ov.: ore aquam. v. Triton, Prop. – 2) bildl., verbergen, verheimlichen, voluptates, ...
squāleo , ēre (1. squālus), starren, rauh-, starr sein ... ... maculae, Verg.: filaque concreto cogit squalere metallo, Claud.: squalentia murice terga, des Triton, Claud.: nigro squalentia tecta tabo (Moder), Ov.: humus squalet serpentibus ...
ex-aspero , āvī, ātum, āre, I) ganz rauh ... ... aufwühlen, auster, qui Siculum pelagus exasperet, Sen.: quod si concussas Triton exasperat undas, Ov.: fretum quietum saeva ventorum rabies motis exasperat undis, Ov.: ...
caeruleus u. caerulus , a, um (2. caelum), ... ... Prop.: Psamathe, eine Meernymphe, Ov.: currus (Neptuni), Verg.: equi (Tritonis), Ov. – u. v. anderem zum Meere Gehörigen, puppis, Ov ...