per-cutio , cussi, cussum, ere (per u. quatio), ... ... allg.: a) eig.: alqm lapide, Cic.: ianuam manu, Tibull.: forem virgā, an die Tür klopfen, Liv.: terram pede, mit dem F. ...
circulus , ī, m. (Demin. v. circus), die ... ... coronae modici circuli, von mäßigem Umkreis, Liv.: c. aurei coloris, Plin.: virgā alqm amplo circulo includere, Iustin.: priusquam hoc circulo excedas, Liv.: egredi finito ...
prōsilio (altlat. prōsulio), uī ( seltener īvī od. ... ... a) hervorspringen, -schießen, tam citus prosilit Padus, Mela: ictu virgae rupe pereussā prosiliit fons aquae, Lact.: flumina prosiliunt, Ov.: rivus muscoso prosilit ...
lascīvia , ae, f. (lascivus), der Mutwille, ... ... Plin. ep. 9, 33, 9: übtr., naturae, Plin.: lascivia virgarum, auf dessen Rücken die Prügel ihren Mutwillen ausüben, d.i. der oft ...
membrāna , ae, f. (membrum), die dünne, zarte Haut ... ... .: membrana putamini detracta, das zarte Häutchen an der Eierschale, Plin.: maceratas (virgas lini) indicio est membrana laxatior (wenn sich der Bast löst), ...
sub-iaceo , iacuī, ēre, I) unten liegen, unter ... ... , vita multis casibus subiacet, Apul.: inopes divitum impotentiae subiacent, Apul.: qui virgarum magistralium ictibus terrorique subiaceat, Vopisc.: viliores personae capitali supplicio subiacent, Cod. Iust ...
Santonēs , um, m. u. Santonī , ... ... Dav. Santonicus , a, um, santonisch, Oceanus, Tibull.: virga, Mart.: cucullus, Iuven.: absinthium, Plin., dafür wohl Santonica herba, Colum., od. virga, Mart.
amygdala , ae, f., I) (ἀμυγδ ... ... aus od. von Mandeln, nux, Ser. Samm. 463: virgae, Vulg. gen. 30, 37: pruna, durch Okulieren der Pflaumenreiser auf ...
cādūceus , ī, m. = κηρύκιον, dorisch καρύκιον, der Stab, den der caduceator vor sich trägt, der Heroldsstab ... ... Heroldsstab des Götterboten Merkur, Suet. u.a. – / Adj., caducea virga, Mythogr. Lat. 1, 119.
1. Mercurius , iī, m. ( zu mercor, merx), ... ... (caduceus, κηρύκειον) od. (als Begleiter in die Unterwelt) einen Zauberstab (virga), Cic. Verr. 5, 185; Arat. 277. Hor. carm. 1, ...
per-mulceo , mulsī, mulsum u. (selten) mulctum, ēre ... ... bevor sie durch einen leisen Ton gelind angesprochen werden, Cornif. rhet.: lumina virgā, Ov.: poet., candida liquidis vestigia lymphis, abspülen, Catull. – ...
venēnātus , a, um (venenum), I) Gift enthaltend, giftig ... ... Anton. b. Cic. – II) Zaubermittel enthaltend, bezaubert, virga, Zauberrute, Ov. met. 14, 413.
frondēsco , fronduī, ere (Inch. v. frondeo), Laub bekommen, belaubt werden, sich belauben, ausschlagen, Cic. ... ... . 9, 17. p. 372, 12. – übtr., et simili frondescit virga metallo, Verg. Aen. 6, 144.
posteā-quam , Coni., nachdem (bei Cicero vorherrschend vor ... ... Cic. – b) mit Konj. des Plusquamperf., posteaquam flamma circa illam materiam virgas comprehendisset, Vitr. 2, 9, 16 (Cic. de imp. Pomp. 9 ...