caprea , ae, f. (capra), I) eine Art wilder ... ... Reh, Verg., Plin. u.a.: silvestris, Val. Max.: als Wildbret, caprea astringit alvum, Cels.: – Sprichw., prius iungentur capreae lupis, ...
lumbus , ī, m. (ahd. lentin), I) die ... ... , lumb. aprunus, Plin.: lumbus gallinacius, Capit.: caprigeni lumbi, Koteletten von Rehwildbret, Macr.: cocus si lumbum adussit, Laber. fr. – meton. ( ...
... lac, Verg.: rabies, Sen.: caro, Wildbret, Sall. u.a.: ritu ferino victum quaeritare, Hieron. epist ... ... 5, 12, 55. – subst., ferīna, ae, f., Wildbret, Verg. Aen. 1, 215. Val. Flacc. 3, 569 ...
aprinus , a, um (aper, s. Prisc. 2, ... ... dentes, Solin. 32, 30 M.: subst., aprina, ae, f., Schwarzwildbret, Iudic. coci et pist. 84 R. (Wernsdorf apruna). ...
caprāginus (al. caprūginus ), a, um (capra), von Rehwildbret, lumbi (Koteletten), Macr. sat. 2, 9 (3, 13), 12. – capruginus synkop. caprūnus, Anthim. 70. 76. 82 codd. optt.
cibus , ī, m. (vgl. κίβος), die ... ... mollis, Cels.: agrestis (Ggstz. mitiora, n. pl.), Iustin.: silvestris, Wildbret, Capit.: vespertinus, Varr.: cibum sumere, zu sich nehmen, Nep.: ...
cervus (arch. cervos), ī, m. (κερ ... ... Muster der Schnelligkeit, vincere cervom cursu, Plaut. Poen. 530. – als Wildbret, omnis grandis fera, quales sunt caprea, cervus, aper, onager, Cels. ...
vēnātio , ōnis, f. (venor), I) das Jagen ... ... semper cum amicis participavit, Spartian. – 2) meton., das Wild, Wildbret, a) das lebende, saeptum venationis, das Gehege worin Wild ...
vēnātus , ūs, m. (venor), I) das Jagen ... ... . – II) meton., die Jagdbeute, das Wild, Wildbret, venatus aggerere, Plin. 8, 58: venatu et aucupio vesci, Plin ...
agrestis , e, Adi. m. Compar. u. (bei Spät ... ... Iustin.: loca, Pacuv. fr. – subst., agrestia, ium, n., Wildbret, Vopisc. Tac. 11, 5. – 2) poet. übtr. ...
aprūgnus ( aprūnus ), a, um (aper), vom Eber ... ... perna, Apic. 8, 339. – subst., aprūna, ae, f., Schwarzwildbret, Capitol. Max. 28, 2 u. Spart. Hel. Ver. ...
cervīnus , a, um (cervus, s. Prisc. 2, ... ... . – subst., cervīna, ae, f. (sc. caro), Hirschfleisch, Rotwildbret, Edict. Diocl. 4, 44 (wo vulgär cerbina).
silvester , tris, tre, u. gew. silvestris , e ... ... in Wäldern lebend, Hor.: u. so gens, Liv.: cibus, Wildbret, Capit. – cursus, in Wäldern, Cic.: umbra, Ov.: materia ...
... et pulpamentum quaeris, du bist selbst ein Hase und suchst nach Wildbret (»du bist ja ein Häschen u. willst noch löffeln«, Jacob), ... ... ich schieße immer das Wild, aber der andere hat immer das Wildbret, Dioclet. bei Vopisc. Numer. 14, 3.