prō-rumpo , rūpī, ruptum, ere, I) tr., hervorstürzen ... ... Krankeiten, Leidenschaften usw., prorumpit pestis, Cic.: vis morbi, Nep.: eo prorumpere audaciam, Cic.: prorupta audacia, zügellose, Cic. Rosc. Am. ...
īnsector , ātus sum, ārī, feindl. verfolgen, drängen, ... ... durchziehen, verhöhnen, verunglimpfen, alqm maledictis, Cic.: alqm vehementius, inimice, Cic.: audaciam improborum, Cic.: vitia, Plin. ep. – / Partiz. Perf. passiv ...
1. appositus (adp.), a, um, PAdi. m. ... ... anstellig, menses app. ad agendum, Cic.: homo bene app. ad istius audaciam, Cic.: operarius multo appositior ad etc., Cic.: appositissimae gallinae ad pariendum, ...
successus , ūs, m. (succedo), I) das Heruntergehen ... ... successus dare orsis, Liv.: successum artes non habuere meae, Ov.: multo successu Fabiis audaciam crescere, Liv.: successum victoriae moderari, Suet. – 3) meton., der ...
dis-tribuo , buī, būtum, ere, verteilen, austeilen, verbreiten, I) im allg.: copias in tres partes, Caes.: sese ... ... ., gehörig-, logisch einteilen, -ordnen, causam in crimen... et in audaciam, Cic.: partitionem, Cic.
tābefacio , factus, ere (tabes u. facio), schmelzen, ... ... . epist. 23, 5. – übtr., et tabefac (laß schwinden) audaciam virtutis eorum, Vulg. 1. Mach. 4, 32. – / Prud. ...