dicibilis , e (2. dico) = λεκτός, ῥητός (Gloss.), sagbar, aussprechbar, Augustin. de dial. 5. p. 8 Cr.; serm. 188, 22.
vindicium , iī, n. (vindex) = vindicatio no. II, Corp. inscr. Lat. 14, 2934. Vgl. Gloss. II, 289, 29 εκδίκησις, vindicium.
perdīcium , iī, n. (περδίκιον), das Rebhühnerkraut (Parietaria officinalis, L.), Plin. 22, 41.
modicitās , ātis, f. (modicus), die Geringheit, (franz. modicité), Ven. Fort. carm. 5, 6. p. 193, 5 Migne (= p. 113, 26 Leo).
fidicinus , ī, m. (fidicen), der Saitenspieler, ludus fidicini, Plaut. rud. prol. 43 G. (Fleckeisen e ludo fidicino).
pedicinus , ī, m. (pes), der Fuß der Kelter, Cato r. r. 18, 4.
ioudicium , s. iūdicium /.
vendicium , s. vindicium.
cōdicillus , ī, m. (Demin. v. cōdex), ... ... u. mit Wachs überzogen, dedolati e ligno codicilli, Hieron. epist.: in codicillis exarare, Cic.: referre in codicillos, Cic.: codicillos accipere, Plin. ep. – B) übtr., ...
iūdiciālis , e (iudicium), I) zum Gerichte gehörig, gerichtlich, Gerichts-, causa, Cic ... ... Reisewagen für hohe Staatsbeamte, Amm. 29, 6, 7. – Adv. iūdiciāliter , Iulian. bei Augustin. c. sec. resp. Iul. 6, ...
fordicīdia , ōrum, n. (forda u. caedo), die Opferung trächtiger Kühe, ein Fest der Göttin Tellus, Varro LL. 6, 15. Paul. ex Fest. 83, 3. Vgl. Preller Röm. Mythol. 3 2, 6 ...
mendīcitās , ātis, f. (mendicus), die Bettelarmut, der Bettelstab, Cic. u.a.: verb. egestas ac mend., Cic.: Plur., Tert. adv. Marc. 1, 14.
dicimōnium , iī, n. (2. dico), die Rederei, als archaist. Ausdr. angef. bei Varro LL. 6, 61 (nach Müllers Vermutung).
iūdiciolum , ī, n. (Demin. v. iudicium), das schwache Urteil, non est iudicioli nostri, Amm. 27, 11, 1 u. 28, 4, 14.
mundicīnae , ārum, f. (mundus, a, um), ein Reinigungsmittel, dentium, Zahnpulver, *Apul. poët. apol. 6.
mordicitus , Adv. (mordicus), schlechte Variante von 1. mordicus, w. s.; vgl. Hildebr. Apul. met. 3, 26. p. 198 sq.
iūridicīna , ae, f. (iuridicus) = iurisdictio (w. s.), Tert. de pall. 3 extr.
sēdiciōnor , s. sēditiōnor.
ērādīcitus , s. ex-rādīcitus.
cordīcitus , Adv., s. cordācitus.