Iūturna , ae, f., eine Quelle in Latium, Nymphe u. ... ... Iuturna, bei Vergil, Apul. de deo Socr. 11. – Nbf. Diūturna, Corp. inscr. Lat. 6, 3095. Vgl. Wissowa Relig. u. ...
ex-īstimo (ex-aestumo, ex-īstumo), āvī, ātum ... ... halten), Cic.: ex. athletarum corpora decora vere, Quint.: unicum bonum diuturnam vitam, Curt.: maximum existimavit quaestum memorem gratumque videri, hielt es für den ...
lībertās , ātis, f. (1. liber), I) die bürgerliche ... ... libertatis exardescere, Cic.: libertati favere, Liv.: libertatem habere modice, Liv.: velut ex diuturna siti nimis avide meram haurire libertatem, Liv.: libertatem intercipere, Liv.: nunc domi ...
diūturnē , Adv. (diuturnus), lange dauernd, lange, Compar. diūturnius, Sidon. epist. 2, 14, 1; 9, 9, 9: Superl. diūturnissimē, Boëth. ... ... . M bei Cic. ep. 6, 10, 5 liest man jetzt diuturnam.
diūturnus , a, um (diu), lange dauernd, I) ... ... d. dux, ein vieljähriger (dah. erfahrener), Amm.: quae nupsit, non diuturna fuit, fristete ihr Leben (lebte) nicht lange, Ov.: sit nostris ...
ob-dūrēsco , dūruī, ere, hart werden, I) ... ... verlieren, ipse obdurui, Cic.: dociliora sunt ingenia, priusquam obduruerunt, Quint.: nisi diuturnā desperatione rerum obduruisset animus ad dolorem novum, Cic.: his iam inveteratis consuetudine obduruimus ...
cōnsuētūdo , inis, f. (consuesco), die Beigewöhnung, I) ... ... loquendi, der gewöhnliche, gemeine Sprachgebrauch, Cic. u. Quint.: c. diuturna, Cic.: illa immanis ac barbara c. hominum immolandorum, Cic.: c. longa ...