1. mercēs , ēdis, Genet. Plur. ēdum, f. ... ... , das Lehrgeld = Schaden, Nachteil usw., istuc nihil dolere non sine magna mercede contingit, kann nur um einen schweren Preis erkauft werden ...
2. factus , ūs, m. (facio), I) das ... ... ) euphem., die Vollendung = der Tod, noii dolere, mater, factui meo, Anthol. epigr. II. no. 67 (Rhein. ...
con-cito , āvī, ātum, āre (Frequ. v. concieo ... ... quo perturbantur animi et concitantur, Cic.: mirabile esse videtur hominem totiens irasci, totiens dolere, totiens omni motu animi concitari, Cic.: animi quodam impetu concitatus, Cic. ...
īn-fitior , ātus sum, ārī (in u. fateor), ... ... , repente praeter opinionem confessus est, Cic.: mori malle falsum fatendo quam verum infitiando dolere, Cic.: fama factis infitianda tuis, Ov.: progenies haud infitianda parenti, Ov.: ...
modestus , a, um, Adi. (modus), Maß haltend, ... ... 2) sittsam, züchtig, ehrbar, mulier proba et modesta, Ter.: videas dolere flagitiosis (Leichtfertige, Unzüchtige) modestos, Cic.: ingenui parum modesti (ehrbare, ...
graviter , Adv. (gravis), a) dem Tone nach ... ... , Sall.: u. gr. angi alqā re, Cic.: u. gravissime dolere, Caes. – f) ungesund, se non gr. habere, ...
Adolenda , ae, f. u. Commolenda od. ... ... (commolere) od. bloß der Äste beraubte (coinquere) und endlich verbrannte (adolere), Acta fratr. Arv. a. 183 (Corp. inscr. Lat. 6, ...
corrēctio , ōnis, f. (corrigo), die Berichtigung, ... ... , 30. – b) einer Pers. = die Zurechtweisung, delicto dolere, correctione gaudere, Cic. de amic. 90.