dulcitās , ātis, f. (dulcis), I) die Süßigkeit, fici, Apul. de mund. 36. – II) übtr., die Lieblichkeit, animae, Acc. tr. 640: tanta, Caecil. com. 217.
Wörterbucheintrag Latein-Deutsch zu »dulcitas«. Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998), Band 1, Sp. 2309.