1. fēstīno , āvī, ātum, āre (vgl. cōnfēstim), ... ... . Infin., tanto opere migrare, Cic.: abire, Sall.: ideo maturare huius libri editionem festino, Quint. – m. vorhergeh. allg. Acc., callidus id modo ...
sub-moveo (summoveo), mōvī, mōtum, ēre, wegschaffen, entfernen ... ... dolores, Cels.: querelam, Phaedr.: pudorem, Colum.: tumultus mentis et curas, Hor.: seditionem e foro (öffentlichen Leben), Vell. – / Synk. Perf.-Form ...
com-primo , pressī, pressum, ere (com u. premo), ... ... nonnumquam tribunicios furores, Cic.: alcis impetum, jmds. A. zurückschlagen, Cic.: seditionem, Liv., u. seditiones tribunicias, Liv. (s. Drak. Liv ...
1. com-pello , pulī, pulsum, ere, I) zusammentreiben ... ... .: alqm ad mortem voluntariam, Curt.: alqos ad defectionem, Curt.: alqm fame ad deditionem, Suet.: alqm ad confessionem, Suet.: alqm carminibus ad laqueum, Plin.: alqm ...
hībernus , a, um (hiems), winterlich, Winter-, I ... ... , Caes.: ex hibernis discedere, egredi, Caes.: milites mense Ianuario ex hibernis in expeditionem evocare, Sall. – b) (sc. stabula), der Winteraufenthalt ...
per-pello , pulī, pulsum, ere, einen tüchtigen Stoß geben ... ... es durchsetzen bei usw., animum p., Plaut.: urbem eo metu ad deditionem, Liv.: alqm ad societatem, Tac.: id (dazu) pecuniā et saepius ...
sīgnifico , āvī, ātum, āre (signum u. facio), ... ... annuisse visus est, Cic.: quod ille saepe mihi litteris significavit, Cic.: s. deditionem, Caes.: aliud nihil habeo, quod ex iis a te verbis significari putem, ...
ex-ardēsco , ārs, ārsum, ere, entbrennen, sich entzünden, ... ... entbrennen, zu etw. hingerissen werden, ad spem libertatis, Cic.: in perniciosam seditionem, Liv.: in proelium, Tac.: in bellum, Iustin. – insbes.: ...
... in Arachosios, Curt., contra Persas, Eutr.: expeditionem obire, suscipere, Suet.: expeditionem habere adversum Sarmatas, Eutr.: milites ex hibernis in expeditionem evocare, Sall.: tripertito milites equitesque in expeditionem mittere, Caes.: in expeditionem exercitum educere, Cic.: cum promptissimis iuvenum ...
corruptēla , ae, f. (corrumpo), das Verderben, ... ... die Verführung zur Unzucht, die Schändung, Entehrung, seditionem in populo fore, corruptelam et adulterium domi, Cic. – gew. im ...
supercilium , iī, n., die Augenbraue, Plur. ... ... verborum et supercilio in odium adducunt, Sen.: pone profecto supercilium, quo nunc mihi deditionem imperas, Vopisc.: ad ardua imperii supercilia etiam acerbitatem naturae adiungi, daß ...
pro-ficīscor , fectus sum, ficīscī (Inchoat. v. proficio), ... ... bellum, Iustin. 2, 11, 9. Gell. 17, 9, 8: in expeditionem, Sall. Iug. 103, 3: in pugnam, in proelium, Caes.: Corinthum ...
prae-iūdicium , iī, n., die Vorentscheidung, ... ... se praeiudicio iuvarem, Plin. ep. 5, 1, 2: Italiae fugam, Hispaniarum deditionem, Africi belli praeiudicia sequimini! die nur einen schlimmen Ausgang versprechenden bisherigen Ereignisse ...