lautē , Adv. (lautus), sauber, übtr., a ... ... Cic. – b) weidlich, köstlich, alqm ludificari, Plaut.: lautissime alqm emungere, auf das köstlichste, Poëta bei Cic.: facete! lepide! laute! ...
ē-mungo , mūnxī, mūnctum, ere ( mit mūgil, Schleimfisch ... ... ἀπομύσσω, schneuze, witzige, betrüge), ausschneuzen, I) eig.: emungere se, Suet., u. medial emungi, Varro u. Iuven.: emungi ...
mūcidus (muccidus), a, um (mucus), I) kahmig, schimmelig, panis frusta, Iuven.: vina, Mart.: partes (vineae), ... ... II) schleimig, rotzig, sum minume muccidus, Plaut. mil. 647: emungere alqm mucidum, Plaut. Epid. 494.
bolus , ī, m. (βόλος), der ... ... 673), is primus bolust, Plaut.: bolo tangere od. multare od. emungere alqm, prellen um usw., Plaut. u. (em.) Lucil. ...
probēe , Adv. (probus), I) wohl, ganz gut, ... ... Plaut. capt. 266), pr. errare, Plaut.: perire, Plaut.: emungere hominem, Plaut.: tui similis est probe, sehr ähnlich, Ter. – ...
cubitum , ī, n. u. cubitus , ī, m ... ... Volksspr. = accumbere) apud alqm, Petron.: cubito (am E.) se emungere, Cornif. rhet.: alqm cubito tangere, Hor. u. Pers. – ...