episynalīphē , ēs, f. (επισυναλοιφή), das Zusammensprechen zweier Silben in einer, Diom. 442, 20. Prob. 263, 26. Consent. 389, 13 u. 18.
conglūtinātio , ōnis, f. (conglutino), I) das Zusammenleimen ... ... u. gramm. t. t., c. verborum, Cic. or. 78: ›episynaliphe‹ est c. (das Zusammensprechen) duarum syllabarum, Consent. 389, 18 ...