superātor , ōris, m. (supero), der Überwinder, Besieger: populi Etruscī, Ov. fast. 1, 641: Gorgonis, Ov. met. 4, 699: übtr., superatores et repulsores venenosarum linguarum, Augustin. in psalm. 28, 9.
3. ne , als enklitisches Fragewort, wird dem Worte angehängt, ... ... Sicherheit als das zweite ausgesprochen werden soll, bleibt ne im ersten weg, Etrusci diem primum consultando, maturarent traherentne bellum, traduxerunt, in der Überlegung, ob ...
ita , Adv. (zum Pronominalstamme i, vgl. is; ... ... (s. Beier Cic. de off. 1, 88), pax ita convenerat, ut Etruscis Latinisque fluvius Albula finis esset, Liv.: sed ita triumpharunt, ut ille pulsus ...
ab-eo , iī, itum, īre (griech. ἄπειμι), I ... ... bleiben, sein, werden, ita certe inde abiere Romani ut victores, Etrusci pro victis (so gut wie besiegt), Liv.: Romani semper victores ex ...
venio , vēnī, ventum, venīre (βαίνω ... ... . bringen, Sall. – m. Ang. wem? novus exercitus domo accitus Etruscis venit, Liv. 9, 33, 2 (vgl. unten no. b). ...
vinco , vīcī, victum, ere ( gotisch weihan, ahd. ... ... Galliam bello, Caes.: urbem pugnando, Sall. fr.: ita certe abiere Romani victores, Etrusci pro victis (so gut als besiegt), Liv.: vinci ab Romano milite ...
re-sto , stitī, āre, I) zurückstehen, still stehen, ... ... . Lebl.: de bonis quod restat reliquiarum, Plaut.: unam sibi spem reliquam in Etruscis restare, Liv.: hic restat actus, Cic.: dona pelago et flammis restantia, ...
cōnsulo , suluī, sultum, ere (vgl. cōnsul, cōnsilium), ... ... . Ov. – m. Ang. wie? durch Adv., Etrusci haruspices male consulentes, Gell. 4, 5. § 5. – od. ...
Etrūria (vulg. Aetrūria, Gromat. vet. 250, 19), ... ... no. II, B) als Amulet, Iuven. – Plur. subst., Etruscī, ōrum, m., die Etrusker, Cic. u.a. ...
con-venio , vēnī, ventum, īre, beikommen = eintreffen ... ... convenit, Iustin.: si condiciones pacis non convenissent, Liv.: pax ita convenerat, ut Etruscis Latinisque fluvius Albula finis esset, Liv.: in eas condiciones cum pax conveniret, ...
1. oriundus , a, um (orior), seinen Ursprung-, seine ... ... , sed oriundi ab Syracusis exsule avo, Liv.: oriundi ex Achaia, Liv.: ex Etruscis, Liv.: Argis oriundos esse, Liv.: v. Lebl., sacerdotium Albā oriundum ...
opulentus , a, um (ops), reich an fördernden Mitteln (Ggstz ... ... op., Liv.: pecuniā dites et voluptatibus opulentī, in Wollust schwelgend, Tac.: Etrusci campi omnium copiā rerum opulenti, Liv.: Numidia agro virisque opulentior, Sall. – ...
trans-mitto (trāmitto), mīsī, missum, ere, I) einen ... ... .: classem in Euboeam ad urbem Oreum, Liv.: Ligures in naves impositos praeter oram Etrusci maris Neapolim, Liv. – 2) übtr.: a) im allg.: ...
exercitātus , a, um, PAdi. m. Compar. u. ... ... exercitatus, Cic.: (an sum) rudis in re publica? quis exercitatior? Cic.: Etrusci ostentorum exercitatissimi interpretes, Cic. – m. Genet., exercitatissimus scripturarum, Tert. ...