exquīsītē , Adv. (exquisitus), genau, sorgfältig, gründlich, sein, ... ... eleganter atque exqu. dictum, Quint. – exquisitius a philosophis colligi, Cic.: exquisitius sermocinari, einen tiefsinnigen, schwer zu verstehenden Vortrag haben, Suet.: libri, quos de animalibus exquisitissime composuit, Gell. 13, ...
exquīsītus , a, um, PAdi. (v. exquiro), ... ... supplicia, Cic.: sententiae, Cic.: doctrina, Cic.: exquisitius dicendi genus, Cic.: exquisitissima comitas, Suet.: exquisitissimi gemmarum colores, Mart. Cap.: exquisitissimis verbis laudare, Cic. – II) gesucht, munditia exquisita nimis, Cic.: verba, ...
exquīsītio , ōnis, f. (exquiro), I) das Ausinnen, die Erfindung, idolorum, Vulg. sap. 14, 12. – II) die Untersuchung, Erforschung, Diom. 426, 25. Cod. Iust. 5, 9, 9 extr. ...
exquīsītor , ōris, m. (exquiro), der Erforscher, Vulg. Baruch 3, 23 u.a. Eccl.
exquīsītim , Adv. (exquiro), sorgfältig, Varro sat. Men. 18.
balteo , ātus, āre (balteus), umgürten, gürtelartig umgeben, Gloss.: pectus exquisitissimis gemmarum coloribus balteatum, Mart. Cap. 5. § 426.
accūrātē , Adv. m. Compar. u. Superl. ( ... ... Cic.: acc. agere multis verbis, Cic.: acc. et diligenter, acc. et exquisite disputare, Cic.: acc. perscribere, Cic.: acc. de alqo scribere, Cic.: ...
licitātio , ōnis, f. (licitor), das Bieten in Auktionen usw., das Gebot, maxima, das ... ... an den Meistbietenden, Suet.: licitatione vincere, das höchste Gebot tun, ICt.: exquisitis palam pretiis et licitationibus factis, Cic.
... Quint.: carere cultu ac sententiis Atticis, Quint.: locus exquisite et poëtico cultu enituit, Tac. dial. – ... ... c. religionis, Augustin. de divin. daem. no. 3 in.: exquisitus religionis c., Val. Max. 5, 2, 1: exquisitus et novus religionis c., Val. Max. 2, 4, 4. – ...
iter , itineris, n. (zu ire), I) das ... ... itineribus, unsere Wege einschlage, unsere Art und Weise nachahme, Cic.: novis et exquisitis eloquentiae itineribus opus est, per quae etc., Tac. dial. – / ...
mōlior , ītus sum, īrī (moles), I) v. tr. ... ... ., mundum efficere moliens deus, Cic. Tim. § 13: de quo molimur aliquid exquisitius dicere, Cic. or. 37: quae populus Carthaginiensis in nostram civitatem facere molitus ...
sagīno , āvī, ātum, āre (sagina), mästen, fett machen ... ... abspeisen, convivas totidem aureis potoriis, Plin.: catulos ferarum molliore praedā, Quint.: exquisitis cotidie saginari epulis, Plin.: sanguine rei publicae saginari (sich mästen), Cic ...
ē-niteo , tuī, ēre, erglänzen, hervorglänzen, -schimmern, ... ... enituit, selbst nicht der Poesie blieb eine freudige Lebensfrische, Petron.: sive locus exquisito et poëtico cultu enituit, Tac. dial. – v. Pers., ille ...
2. stagno , āvī, ātum, āre (στεγ ... ... desperatas boves, Veget. mul. 3, 4 (2), 5: se adversus insidias exquisitis tutioribus remediis, Iustin. 37, 2, 6: trinis potionibus stagnata animalia, ...
ex-quīro (archaist. exquaero), quīsīvī, quīsītum, ere, I ... ... , an iam de se tumultus foris esset, Suet. – Partiz. subst., exquīsīta (n. pl.), Erkundigungen, Cic. de or. 1, 250. – ...
veneror , ātus sum, ārī (1. venus), I) mit ... ... u. Tac.: memoriam alcis, Tac.: dea veneranda et nescio an praecipuis et exquisitis sacrificiis colenda, Val. Max.: venerandum Alexandriae numen, Firm.: vir studio praestantis ...
dēliciae , ārum, f. ( zu lacio, laquens; wohl ... ... multarum deliciarum comes est extrema saltatio, Cic.: deliciae lususque, Mart.: cenarum ciborumque exquisitae deliciae, Gell.: aut supellectilis ad delicias aut epularum ad voluptates, Cic.: deliciae ...
ingenium , iī, n. (in u. gigno), die ... ... β) eine sinnreiche Erfindung, ein sinnreicher, kluger Einfall, exquisita ingenia cenarum, sinnreich ausgewählte Gerichte, Plin. pan. 49, 7. – ...
munditia , ae, f. u. (nicht bei Cic.) ... ... im Hausrat, in Kleidern, bes. im Plur., m. non odiosa neque exquisita nimis, Cic.: mundities vehiculorum, Sen.: Syrorum munditiae, Front.: munditiae urbanae, ...
fidicula , ae, f., gew. Plur. fidiculae , ārum ... ... compago per singulos artus membra laxaret, Ps. Quint. decl. 19, 12 extr.: exquisiturum se vel fidiculis de Caesonia sua, cur etc., Suet. Cal. 33. ...
Buchempfehlung
Seine naturalistische Darstellung eines Vater-Sohn Konfliktes leitet Spitteler 1898 mit einem Programm zum »Inneren Monolog« ein. Zwei Jahre später erscheint Schnitzlers »Leutnant Gustl" der als Schlüsseltext und Einführung des inneren Monologes in die deutsche Literatur gilt.
110 Seiten, 6.80 Euro
Buchempfehlung
Im nach dem Wiener Kongress neugeordneten Europa entsteht seit 1815 große Literatur der Sehnsucht und der Melancholie. Die Schattenseiten der menschlichen Seele, Leidenschaft und die Hinwendung zum Religiösen sind die Themen der Spätromantik. Michael Holzinger hat elf große Erzählungen dieser Zeit zu diesem Leseband zusammengefasst.
430 Seiten, 19.80 Euro