honōrificus , a, um, Compar. honorificentior, Superl. honorificentissimus (honor u. facio), Ehre und Ansehen bringend, ehrenvoll, auszeichnend, glänzend (Ggstz. contumeliosus, deformis), senatus consultum, Cic. u. Caes.: decretum, Vell.: mentio, Vell.: senectus, ...
dēlēnificus , a, um (delenio u. facio), besänftigend, schmeichlerisch, liebkosend, einnehmend, bezaubernd, a) v. Lebl.: facta, Plaut. mil. 192: verba tam delenifica, Comic. vet. (?) bei Fulg. 568, 24 M.: plane ...
trīstificus , a, um (tristis u. facio), I) sich schrecklich zeigend, schrecklich, voces, Cic. poët. de div. 1, 13: tyrannus, Prud. cath. 4, 76: lacus, ibid. 5, 93: vulnus, Anthol. Lat. 893 ...
sānctificus , a, um (sanctus u. facio), I) act., heiligend, Eccl. – II) passiv, geheiligt, vates, Iuven. in Levit. 136.
serēnificus , a, um (serenus u. facio), aufgeheitert, klar, caelum, Corp. inscr. Lat. 3, 77. Schol. Bern. Verg. georg. 1, 460.
calōrificus , a, um (calor u. facio), erwärmend, erhitzend, oleum calorificum est, acetum autem frigorificum, Gell. 17, 8, 12.
spurcificus (spurcuficus), a, um (spurcus u. facio), unflätig machend, verunreinigend, Plaut. trin. 826.
im-pācificus , a, um (in u. pax u. facio), unfriedfertig, Ambros. in psalm. 43. § 12.
languificus , a, um (langueo u. facio), matt machend, Auson. egl. (V) 17, 6. p. 16 Schenkl.
grandificus , a, um (grandis u. facio), groß-, edel handelnd, groß, mens, Amm. 18, 6, 22.
lūstrificus , a, um (2. lustrum u. facio), reinigend, Val. Flacc. 3, 448.
blandificus , a, um (blandus u. facio), schmeichlerisch, Mart. Cap. 9. § 888.
dēlīnificus , - līnīmen , - līnīmentum , s. dēlēnificusetc.
sulca fīcus , s. 1. sulcus, a, um.
difficulter , Adv., s. difficilis a. E.
spurcuficus , a, um, s. spurcificus.
sacrificulus , ī, m. (Demin. v. sacrificus), der Opferer, Opferpriester, Liv. 25, 1, 8 ... ... s. Liv. 2, 2, 1 sq. (vgl. sacrificiolus): sacrificuli reges, Liv. 6, 41, 9: ...
mōnstrificus , a, um (monstrum u. facio), seltsam, wunderbar, Plin. 2, 7 u. 6, 187. Solin. 1, 54. Val. Flacc. 6, 153
ingrātificus , a, um (ingratus u. facio), undankbarhandelnd, Argivi, Acc. tr. 364 (bei Cic. Sest. 122).
incestificus , a, um (incestus u. facio), sich verunreinigend, eine böse Tat begehend, Sen. Oedip. fr. (Phoen.) 223.