nūndinātio , ōnis, f. (nundinor), I) das Markten ... ... 5, 10. Cod. Theod. 7, 4, 32: nund. iuris et fortunarum, Cic. de lege agr. 1, 9. – meton., der ...
ut , urspr. Form utī , arch. utei, ... ... maximos sumptus facio, Cic.: si me di amabunt, ut me tuarum miseritum est fortunarum, Ter.: ita mihi atque huic sis superstes, ut ex me atque hac ...
sīc , Adv. (von der Wurzel i [wovon auch ... ... auch der Indikat. Fut., sic me di amabunt, ut me tuarum miseritum est fortunarum, Ter. – in Wünschen (wie οὕτως) verkürzt (ohne korresp. ...
vicis (als Genet.; Nom. kommt nicht vor), vicem, ... ... I) eig.: A) im allg.: 1) übh.: vice fortunarum humanarum, Liv.: mutuā vice, Colum.: versā vice, umgekehrt, Sen. ...
salūs , ūtis, f. (v. salvus, a, um), ... ... ) die Sicherheit vor Gefahr u. Untergang, iuris, libertatis, fortunarum suarum salus in istius damnatione consistit, Cic. Verr. 2, 16. – ...
ruīna , ae, f. (ruo), das Stürzen ... ... incendium meum ruinā (rei publicae) restinguam, Cic.: r. urbis, Liv.: ruinae fortunarum tuarum, Cic.: tanti fortunam populi in ruinas aget, Sen.: aetatis ...
fōrmo , āvī, ātum, āre (forma), I) einen Stoff ... ... omnibus ad belli et ad pacis usus, Liv.: format natura nos intus ad omnem fortunarum habitum, Hor.: mores, Quint., mores adulescentis, Sen. rhet., mores iuventutis, ...
amb-ūro , ussī, ustum, ere, ringsherum-, auf der ... ... insbes.: a) vom Schaden, den man am Vermögen erleidet, qui ambustas fortunarum mearum reliquias suas domos comportari iuberent, schon ziemlich abgebrannten, durch Brand u. ...
misereo , seruī, seritum u. sertum, ēre, u. ... ... cave, te fratrum pro fratris salute obsecrantium misereatur, Cic.: me miseritum est tuarum fortunarum, Ter.: quo me rei publicae maxime miseritum est, Scip. Afr. fr. ...
com-moveo , mōvī, mōtum, ēre, gleichs. beregen, d. ... ... es? Cornif. rhet.: eiusdem miseriis ac periculis commovetur, Cic.: commoti patres vice fortunarum humanarum, Liv. – γγ) jmd. aufbringen, aufreizen, in Harnisch ...
iūdicium , iī, n. (iūdex, iūdico), I) als publiz ... ... illud iudicium habebant, die jenen Prozeß hatten, Cic.: iudicium, quod prope omnium fortunarum suarum C. Mustius habuit, der Prozeß, in dem es fast das ganze ...
2. cōnsulto , āvī, ātum, āre (Frequ. v. ... ... de bello, Caes.: ibi (Larissae) de summa belli, Liv.: de exitu suarum fortunarum, Caes.: verb. in tribus generibus (Fällen) deliberare et consultare ...
dēfēnsor , ōris, m. (defendo), I) der Abwehrer ... ... actor hic defensorque causae meae, Cic.: def. eius sententiae, Cic.: propugnator mearum fortunarum et defensor assiduus, Cic.: apud consulem deprecatorem defensoremque alci adesse, Liv.: adoptare ...
op-perior , pertus u. (selten) perītus sum, īrī ... ... suorum aliquem aut nuntios de iis, Liv.: nuntios patrati facinoris, Tac.: eventum alienarum fortunarum, Liv.: tempora sua, Liv. – m. folg. dum (bis ...
contentio , ōnis, f. (contendo), I) das Bespannen ... ... Zusammenhaltung, Vergleichung, per contentionem, Cic. – hominum ipsorum od. fortunarum contentionem facere, Cic.: magis ex aliorum (mit a.) contentione quam ipsum ...
dīmicātio , ōnis, f. (dimico), I) das Herumfechten ... ... , in extremo discrimine ac fortunae dimicatione, Cic.: in tanta dimicatione capitis, famae fortunarumque omnium, Cic.: im Plur., vitae dimicationes, Cic. Planc. 77.
suggestus , ūs, m. (suggero), I) im engeren Sinne ... ... . ad nat. 2, 8. – c) bildl., die Höhe, fortunarum, Apul. met. 5, 6. – II) im weiteren Sinne: die ...
gubernāculum (poet. synkop. gubernāclum), ī, n. (guberno), ... ... , bedingen die Richtschnur des Lebens, Plin. 11, 219: transferre ad alqm fortunarum suarum gubernacula, Nazar. pan. 27, 2. – β) (selten) ...
Buchempfehlung
Von einem Felsgipfel im Teutoburger Wald im Jahre 9 n.Chr. beobachten Barden die entscheidende Schlacht, in der Arminius der Cheruskerfürst das römische Heer vernichtet. Klopstock schrieb dieses - für ihn bezeichnende - vaterländische Weihespiel in den Jahren 1766 und 1767 in Kopenhagen, wo ihm der dänische König eine Pension gewährt hatte.
76 Seiten, 5.80 Euro