Online-Bibliothek

voro , āvī, ātum, āre (vgl. βορός, verschlingend, ... ... .: 1) verschlingen = verschwenden, in reliquis generis eius quantum voraverit licet aestumare ex etc., Plin. 37, 19 zw. – 2 ...

queo , īvī u. iī, itum, īre (Anom.), ... ... queam od. queat, Ter.: ut quimus aiunt, quando ut volumus non licet, Ter. – m. Infin., quod officiose factum queant dicere, Cic. ...

2. quis , qua od. quae, quid, Pronom. indef ... ... Cic.: si quis quid rumore acceperit, uti ad magistratum deferat nec cum quo alio communicet, Caes.: ne quid nimis, Ter. – II) adi.: iam quis forsitan ...

bonus (arch. duonus, s. S. 852), a ... ... Augustin. conf. 2, 6, 12. – hic si, quā modeste munifico esse licet, vellet bonus atque benignus esse, Hor. – m. Dat., vicinis ...

crēdo , didī, ditum, ere (vgl. altind. çrad-dhā ... ... voce supplici postulare a patribus coepit, ne quid de se temere crederent, Sall.: licet Thrasymachus quoque idem de actione crediderit, Quint. – m. ...

at-que u. ac (letzteres in der klass. ... ... , 35), atque ii, quos nominavi, Cic.: atque id primum in poëtis cerni licet, Cic.: ac si, sublato illo, depelli a vobis omne periculum iudicarem etc ...

verso (vorso), āvī, ātum, āre (verto), I) frequ. ... ... pectore curas, Verg. – refl., huc et illuc, Torquate, vos versetis licet, Cic.: in quo, utrum respondebo, verses te huc atque illuc necesse est ...

iubeo , iussī, iussum, ēre (zu Ϝjeudh, schütteln, ... ... dolori adhiberi iussit quod in tempore congruere videbatur, Augustin. epist. 138, 3: videlicet illi aetati iam non hoc se fuisse iussurum, ibid.: ideo male acceptus es ...

1. alius , a, ud, Genet. alīus, gew. ... ... ihm sonst an Stoff fehle, Liv. 1, 53, 11: in aliis gloriari licet, in andern Stücken, Liv. 1, 28, 11. – dah. ...

volvo , volvī, volūtum, ere (altind. válate, dreht ... ... iudicium est, fatone res mortalium et necessitate immutabili an forte volvantur, Tac.: eludant videlicet, quibus forte temere humana negotia volvi agique persuasum est, Curt. B) ...

hebes , hebetis, Abl. hebetī, stumpf (Ggstz ... ... ab für usw., Cic.: ad ulteriora non prospicit mens hebes, Sen.: id licet hinc quamvis hebeti cognoscere corde, mit halben Sinnen, Lucr.: adeo hebetis ...

asper , era, erum, Adi. m. Compar. u. ... ... empfindlich, unangenehm, niederschlagend, dolor (est) motus asper in corpore, Cic.: scilicet res ipsa aspera est, die Sache ist kitzlich, schlimm, Sall.: res ...

īnfrā (statt inferā [sc. parte], v. infer ... ... infra se positas putare, Cic.: ut omnia, quae homini accĭdunt, infra se esse iudicet, Cic.: nihil infra se putabat, nisi quod infra consulem esset, Plin. ...

mīror , ātus sum, ārī, I) sich wundern, sich ... ... folg. Relativsatz, zuw. eingeleitet m. illud, id u. dgl., mirari licet, quae sint a medicis animadversa genera etc., man muß erstaunen über die ...

... stets, immer, interea usque illi de me supplicium dabo, Ter.: cantantes licet usque eamus, Verg.: iuvat usque morari, Verg.: poenasque dedit usque superque, Hor.: verberare usque, Ter.: allatres licet usque nos et usque, Mart.: Ggstz. numquam, Plaut. most. ...

fruor , fruitus u. frūctus sum, fruī (aus * ... ... facies illa fruenda mihi, Ov. – γ) absol.: datur, fruare, dum licet, Ter. heaut. 345: satiatis et expletis iucundius est carere quam frui, ...

citrā , Adv. u. Praep. m. Acc. (v ... ... c. tertiam (syllabam), vor der dritten Silbe, Cic.: saepe etiam c. licet, d.i. auch wenn man nicht höher hinaufsteigt, Cic.: c. ...

satur , ura, urum (verwandt mit satis), satt, ... ... 52, 14. – II) bildl., reichhaltig, nec satura ieiune (dicet), Cic. or. 123. – / Nbf. saturus, Augustin. vol. ...

vēlōx , ōcis (vgl. vēles), schnell, geschwind, rasch ... ... .: acutior atque velocior in urbanitate brevitas, Quint.: nihil est animo velocius, Cic.: licet strenuum metum putes, velocior tamen spes est, Curt.: decurrere materiam stilo quam ...

libet u. lubet , buit u. bitum est, ... ... od. absol., poterit id, quod libet, et ei libebit, quod non licet, Cic.: quae cuique libuissent, Suet.: non libet mihi deplorare vitam, Cic.: ...