... bella ironia, si iocaremur; sin asseveramus, vide ne etc., Cic.: iocari potius quam serio agere malle, ... ... hic quam volet Epicurus iocetur, mag scherzen, wie er will, Cic.: iocari me putas? Cic.: Diocletiane, iocari noli! Vopisc.: scurriliter iocatus, Iustin.: me ...
scurrīliter , Adv. (scurrilis), possenreißermäßig, in tanta re tam serio tempore tam scurriliter ludere, Plin. ep. 4, 25, 3: iocari, Iustin. 24, 6, 4: Nbf., scurruliter obsequor, Porphyr. Hor ...
nōlo , nōluī, nōlle (ne u. volo), I) ... ... laß dir nicht beigehen zu glauben = glaube ja nicht, Cic.: Diocletiane, iocari noli! Vopisc.: nolite existimare, glaubt ja nicht, Cic.: nolitote dubitare, ...
at-quī ( nicht adquī), Coni. ( aus at ... ... certo comperi, Ter.: CL. satis scite promittit tibi. SY. Atqui tu hanc iocari credis? glaubst du vielmehr, sie scherze? Ter.: atqui mihi quoque videor ...
meminī , nisse (vgl. μέμνημαι; zu moneo, alt ... ... . Kal. Novembres dicere in senatu, fore in armis certo die, Cic.: fictis iocari nos meminerit fabulis, möge bedenken, Phaedr.: mementote hos esse pertimescendos, Cic ...
salsus , a, um, PAdi. (v. salo od. ... ... . de genes. c. Manich. 2, 23 extr. ›Latine salsi dicuntur qui iocari amant‹): male salsus, mit schlechtem Witz, Hor.
2. sērius , a, um (viell. zu ahd. swāri ... ... Liv. u.a.: serio audire (Ggstz. per ludibrium audire), Liv.: iocari potius quam serio agere, Augustin.: Plur. seria, ernstliche Dinge (Ggstz ...
2. levitās , ātis, f. (levis), die Leichtigkeit ... ... .: iudiciorum (= iudicum), Cic.: levitatem alcis experiri, Cic.: levitatem insectari, Cic.: iocari poëticā levitate, Petron.: ut adversas res, sic secundas res immoderate ferre levitatis ...