Cybelista , ae, m. (Κυβελιστής), Priester der Cybele, Verg. cop. 25 ed. Sill. (die Hdschrn. u. Haupt Calybita).
epistalma , matis, n. (επίσταλμα), die Vollmacht, das Mandat des Kaisers, Cod. Iust. 7, 37, 3.
epistatēs , ae, m. (επιστάτης), der Vorsteher, Aufseher, Cato r. r. 56. Tert. ad mart. 3.
cistārius , ī, m. (cista), der Kistenbewahrer, c. a veste forensi, Corp. inscr. Lat. 6, 5193.
aristātus , a, um (arista), mit Ähren versehen, farreo spico, id est aristato, Paul. ex Fest. 280, 9.
Dōnātista , s. Dōnātusno. III.
dis-tābēsco , tābuī, ere, auseinander schmelzen ... ... Veget. mul. 1, 11, 13. – übtr., in quantas iniquitates distabui, Augustin. conf. 3, 3: se vituperavit et distabuit, Augustin. de peccat. merit. et remiss. 2. § 16 extr.; ...
citharista , ae, m. (κιθαριστής), der Zitherspieler, Cic. II. Verr. 1, 53 u.a. – Nomin. bei Prisc. 17, 208.
dialogista , ae, m. (διαλογιστής), geübt im kunstgerechten Unterreden, der Dialogist, Vulg. Gallic. Avid. Cass. 3, 5.
drōpacista , ae, m., einer, der die Haare (bes. Grindköpfiger) durch eine Pechmütze auszieht, Schol. Iuven. 13, 151.
catēchista , ae, m. (κατηχιστής), der Religionslehrer, Katechet, Hier. ep. 50, 1.
collybista , ae, m. (κολλυβιστής), der Geldwechsler, Geldmakler, Hieron. Matth. 21, 12.
cymbalista , ae, m. (κυμβαλιστής), der Zimbelschläger, Apul. de deo Socr. 14.
antistātus , ūs, m. (antisto), der Vorrang, Tert. adv. Val. 13.
cordācista , ae, m. (corda), der Saitenspieler, Mart. Cap. 9. § 924.
computista , ae, m. (computo), der Berechner, Mythogr. Lat. 3, 1, 5; 3, 8, 11.
istāc-tenus , bis hierher, Plaut. Bacch. 168 G.
Enniānista , s. Ennius.
collibista , s. collybista.
exhorcista , s. exorcista.