2. conditūra , ae, f. (condo), die Verfertigung, Zubereitung, vitreorum, Petr. 51, 5: vitrorum, Isid. 16, 16, 6.
cōnsitūra , ae, f. (consero), das Besäen, Bepflanzen, agri, Cic. de rep. 1, 29.
taciturio , īre (Desider. von taceo), schweigen wollen, Sidon. epist. 8, 16, 3.
re-trītūro , āre, ( wieder) dreschen, Augustin. epist. 108, 3. § 7.
habiturio , īre (Desider, v. habeo), haben wollen, Plaut. truc. 150 zw.
battitūra , ae, f., Hammerschlag, Veget. mul. 2 (3), 26, 3.
sarrītūra , s. sārītūra.
Biturīcus , a, um, s. Biturīges.
litūrārius , a, um (litura), zum Ausstreichen gehörig, subst., litūrāriī, ōrum, m. (sc. libri od. codicilli), Kladden, Konzeptbücher, weil da hier und da ausgestrichen wird, Auson. cento nupt. (XXVIII) ...
appāritūra , ae, f. (appareo no. II), der Amtsdienst (eines Schreibers, Liktors usw.), magistratibus apparituram facere, Suet. gr. 9.
compositūra , ae, f. (compono), I) die Zusammenfügung, Verbindung, ... ... die Zusammensetzung in gehöriger Form; meton. = das feine Gewebe, turbare composituras (oculorom), Lucr. 4, 326 (303).
longiturnus , a, um (longus), lange dauernd, Vulg. Baruch 4, 35. Vgl. Gloss. V, 506, 39.
dispositūra , ae, f. (dispono), die Stellung, Plur. bei Lucr. 1, 1027; 5, 192.
taciturnitās , ātis, f. (taciturnus), I) das Schweigen, Stillschweigen ... ... als Tugend, die Schweigsamkeit, opus est fide ac taciturnitate, Ter.: nosti hominis taciturnitatem, Cic.: Plur., mysteria non omnibus vulgo sed paucorum taciturnitatibus tradere, Arnob. 5, ...
praepositūra , ae, f. (praepositus v. praepono), das Amt eines Vorgesetzten, -Aufsehers, auch im Plur., Scriptt. hist. Augustin. u. spät. ICt.
intertrītūra , ae, f. (inter u. tero), die Abnutzung durch Reiben, culleorum, Scaev. dig. 13, 7, 43 extr.
ante-loquitur = praefatur, Gloss. IV, 409, 34.
longiturnitās , ātis, f. (longiturnus), die lange Dauer, Vulg. Baruch 3, 14: vitae, Cassiod. de amic. 57.
ante-gredior , gressus sum, gredī (ante u. gradior ... ... im Raume (Ggstz. subsequi): stella Veneris, quae Φωσφόρος Graece, Lucifer Latine dicitur, cum antegreditur solem, cum subsequitur autem, Ἔσπερος, Cic. de nat. deor. 2, 53: antegressi, Amm ...
2. totus , a, um (v. tot), der so vielte (Ggstz. quotus), detrahitur summae tota pars, quota demitur etc., Manil. 3, 420: quotcumque... censueris, totam partem, Colum. 5 ...