glāns , glandis, f.( griech. βάλανος), I) ... ... auf die Feinde warfen, plumbea glans, Cels.: glandes fundere (gießen ), Auct. b. Afr.: ... ... et glandes in obsessos iaculari, Tac.: ne fluxā habenā volutetur in iactu glans, sed librata cum sederit, velut nervo ...
bālāns , s. 1. bālo.
Atlāns , s. Atlās.
iūglāns , glandis, f. (= Iovis glans, Übersetzung von Διος βάλανος; ... ... , auch verb. nux iuglans, Plin. 15, 86 sqq.; 15, 109. Cels. 5, 24 ... ... . 131. Pallad. 2, 15, 14. – / gedehnte Form iugulans, wov. Genet. ...
adūlāns , antis, PAdj. (v. adulor), höfisch schmeichelnd, verba, höfische Schmeichelworte, Plin. pan. 26, 1. – Compar., Tert. adv. Marc. 1, 27. – Dav.
petulāns , antis (v. *petulo u. dieses von peto), ... ... Cic.: animalia, Gell.: genus dicendi, Cic.: pictura, Plin.: uxor linguā petulans, Sen.: si (lubido) petulans fuisset in aliqua generosa ac nobili virgine, wenn sie ihr freches Spiel ...
vigilāns , antis, PAdi. (v. vigilo), wachend, wachsam, I) übh. = aufmerksam, scharf beobachtend, oculi, Verg. Aen. 5, 438. Veget. mil. 1, 6: vigilanti stertere naso, Iuven. 1, 57. – II) ...
stēllāns , antis (stella), von Sternen schimmernd, gestirnt, nox, Cic. poët.: caelum, Lucr. u. Chalcid. Tim. ... ... , schimmernd, gemma, Ov.: oculi, Mart. Cap.: volatus, Plin.: frons stellans, zerfetzt, Mart.
simulāns , antis, PAdi., doch nur im Compar. (v. simulo), nachahmend, vocum simulantior ales, v. Papagei, Ov. am. 2, 6, 23.
rutilāns , antis, s. rutilo.
caerulāns , antis (v. caerulus), dunkelfarbig, himmelblau, Musa caerulanti peplo circumlita (coni. circumdata), d.i. die Sternkunde, Fulg. mitol. 1. praef. p. 14, 11 H.
gracilāns , antis u. gracilēns , entis = gracilis, Laev. fr. 22 M. (b. Non. 116, 8).
altivolāns , antis (alte u. volo), hochfliegend, rota solis, Lucr. 5, 433: grus, Auson. Technop. (XXVII) 9, 12. p. 136 Schenkl. – subst., altivolantēs, um, f. (sc. aves), Enn. ann. ...
vēlivolāns , antis (velum u. volo, āre) = velivolus, v. Schiffen, Enn. fr. scen. 67 (bei Cic. de div. 1, 67).
induvolāns , s. in-volo a. E. /.
corniculāns , antis (corniculum), in Horngestalt erscheinend, gehörnt, luna, der Neumond, Solin. 32, 17. Amm. 20, 3, 1 u.a.
cōnfamulāns , antis (con u. famulor), zugleich dienend, Macr. sat. 1, 17, 69.
Atlās (handschr. u. Not. Tir. 114 auch Athlās, Atlāns, Athlāns), antis, Akk. antem u. anta, Vok. Atlā, m. (Ἄτλας), I) der Atlas, ein hohes ...
Dios balanos od. - us , ī, m. (Διος βάλανος, eig. = Iovis glans, zsgzg. iuglans, s. Cloat. Ver. b. Macr. sat. 2, 14 ...
nux , nucis, Genet. Plur. nucum, f. (ahd ... ... ., Liv. u.a.: abellana, Plin. u. Edict. Diocl.: iuglans, Plin.: escaria, Marc. Emp.: nux longa, quae vocatur Albana, Priap. ...
Buchempfehlung
Zwei weise Athener sind die Streitsucht in ihrer Stadt leid und wollen sich von einem Wiedehopf den Weg in die Emigration zu einem friedlichen Ort weisen lassen, doch keiner der Vorschläge findet ihr Gefallen. So entsteht die Idee eines Vogelstaates zwischen der Menschenwelt und dem Reich der Götter. Uraufgeführt während der Dionysien des Jahres 414 v. Chr. gelten »Die Vögel« aufgrund ihrer Geschlossenheit und der konsequenten Konzentration auf das Motiv der Suche nach einer besseren als dieser Welt als das kompositorisch herausragende Werk des attischen Komikers. »Eulen nach Athen tragen« und »Wolkenkuckucksheim« sind heute noch geläufige Redewendungen aus Aristophanes' Vögeln.
78 Seiten, 4.80 Euro