milium , iī, n., (μελίνη ... ... , Cels. 2, 25: milium pistum, Edict. Diocl. 1, 4: milium integrum, ibid. 1, 5: milium (Indicum), Moorhirse, Plin. 18, 55: moram si ...
cȳmīlium , s. cīmēlium.
cīmīlium , s. cīmēlium.
cīmēlium (cȳmīlium, cīmīlium), ī, n. (κειμήλιον), das Kleinod, der Schatz, Gregor. M. u.a.
gemo , uī, itum, ere, I) intr. seufzen, ... ... u. a.: hos pro me lugere, hos gemere, Cic.: inclamatio tot milium sub gladio gementium, Sen.: saepe indolescere, ut exulcerata et aegra corpora, quae ...
captātio , ōnis, f. (capto), I) das eifrige ... ... Trachten, Haschen nach etw., verborum, Wortklauberei, Silbenstecherei, Cic.: puerilis similium vocum aut ambiguarum, Quint.: testamenti, Erbschleicherei, Plin. – absol., ...
miliacus , a, um (milium), mit Hirse gefüttert, ficedulas, sive quas miliacas vocant, Hirsenvögel, viell. Ortolanen od. Fettammern od. Grauammern (vgl. 2. miliarius), Cael. Aur. de morb. chron. 1, 1, 27.
in-habilis , e, I) unhandlich, schwer zu handhaben, ... ... , Liv.: vastorum corporum moles, Curt.: mit Dat., numquam tamen maiores quadraginta milium copias duxit, inhabile regenti ratus quidquid excederet, Inc. pan. Const. 5, ...
2. miliārius , a, um (milium), zur Hirse gehörig, Hirsen-, herba, eine der Hirse gefährliche Pflanze, »quirlförmiger Fench« (Panicum verticillatum, L.) Plin. 22, 161. – subst., a) miliāria, ae, f. (sc. avis ...
captātrīx , trīcis, f. (Femin. zu captator), eine, die nach etwas hascht, strebt, c. veri similium, Apul. de dogm. Plat. 2, 8.
allevātor (adlevātor), ōris, m. (1. allevo), der Aufrichter, Erhöher, humilium, Tert. adv. Marc. 4, 36.
miliācius , a, um (milium), aus Hirse, puls, Paul. ex Fest. 83, 12.
miliginus , a, um (milium), von Hirse, Hirse-, farina, Dynam. 1, 14.
praeceptio , ōnis, f. (praecipio), I) die Vorwegnahme ... ... , bei Erbschaften usw., bonorum, dotis, ICt.: pro quadrante praeceptionem CCCC milium dedit, Plin. ep. 5, 7, 1. – bes. die V ...
dextrōrsum u. dextrōrsus , Adv., rechter Hand (hin ... ... Afr. u. (Ggstz. laevā) Liv.: deverticulo ire ab urbe Roma dextrorsus milium passuum trium (von einer Wasserleitung), Frontin. aqu. – zsgz. aus ...
reliquātor , ōris, m. (reliquor), der Restant, ... ... § 2: vectigalium, Paul. dig. 39, 4, 9. § 2: decem milium solidorum, Cassiod. var. 5, 6, 1.
auctōrāmentum , ī, n. (auctoro), I) das, wofür man ... ... Mordtat usw.) verbindlich macht, das Handgeld, Mietgeld, funebre, Vell.: centenûm milium, Suet.: est in illis (quaestibus mercennariorum omnium) ipsa merces auctoramentum servitutis, ...
Albintemelium (Albintimilium), s. Intemeliī.
1. sum , fuī, esse (ein unregelmäßiges, aus Teilen zweier ... ... esset, Suet.: bona patris huiusce Sex. Roscii, quae sunt sexagies (sc. centenûm milium), Cic. – e) m. Genet. des Gegenstandes, dem etwas ...
īra , ae, f. (aus *eira, wohl zu ... ... mildern), Plaut.: miles vertit iras (läßt seinen Zorn aus) in municipium Albintimilium, Tac.: mit obj. Adj., plenus suarum, plenus paternarum irarum, ...
Buchempfehlung
In einem belebten Café plaudert der Neffe des bekannten Komponisten Rameau mit dem Erzähler über die unauflösliche Widersprüchlichkeit von Individuum und Gesellschaft, von Kunst und Moral. Der Text erschien zuerst 1805 in der deutschen Übersetzung von Goethe, das französische Original galt lange als verschollen, bis es 1891 - 130 Jahre nach seiner Entstehung - durch Zufall in einem Pariser Antiquariat entdeckt wurde.
74 Seiten, 4.80 Euro