terminus , ī, m. (zu tero; vgl. τέρμα ... ... .: terminum exarare, Fest.: terminum commovere (verrücken), Lex Mamil.: inter ipsam (Macedoniam) et Thraciam Strymon amnis facit terminum, Solin. – scherzh. übtr. v ...
ex-hortor , ātus sum, ārī, ermuntern, aufmuntern, ermutigen ... ... virtutes exhortabor et vitia converberabo, Sen. ep. 121, 4: ad exhortandam parsimoniam, Gell. 13, 23, 2. – / Aktive Nbf. exhortavit, ...
effugium , iī, n. (effugio), das Entfliehen, ... ... effugia (Zufluchtsorte) servitutis sunt, Sen. de ira 3, 15, 4: quoniam senile corpus lenta effugia sanguini praebebat, dem Bl. nur langsamen Abgang gewährte ...
īnflexio , ōnis, f. (inflecto), das Beugen, ... ... nominis infl., Boëth. in Cic. top. 3. p. 316, 12 B.: quoniam dura huius nominis per omnes casus inflexio est, Abwandlung, ibid. p. ...
1. ostentus , Dat. uī, Abl. ū, m ... ... stellen, Tac.: ire ostentui gentibus, zum Schauspiel für die V., Tac.: quoniam eo natus sum, ut Iugurthae scelerum ostentui essem, damit I. an ...
ligurrio (in Hdschrn. u. Ausgg. auch ligūrio), īvī ... ... etwas lüstern sein, lucra, Cic.: curationem agrariam, Cic.: quoniam iam dialecticus es et hoc quoque ligurris, Cic. – / Imperf. synkop ...
ex-scindo (excindo), scidī, scissum, ere, ausreißen, ... ... usw., Numantiam, Cic.: urbem, Cic. u. Liv.: oppida, Lact.: coloniam, Tac.: alienos od. suos fines, Liv.: curiam, Cic.: Capitolium, ...
cumulātē , Adv. m. Compar. u. Superl. ( ... ... factum (est), Cic. ep.: quod prolixe tibi cumulateque contigit, Plin. pan.: quoniam coepi cumulatius hoc munus augere, quam a te postulatum est, Cic.: nec ...
prae-fluo , ere, vorbeifließen, v. Gewässern, ... ... . 4, 3, 10: regna Dauni, ibid. 4, 14, 26: Aquileiam coloniam, Plin. 3, 126: Pergamum, Plin. 5, 126: Noricam provinciam, ...
dē-mōnstro , āvī, ātum, āre, nachweisen, auf ... ... 1 u.a. – δ) m. folg. indir. Fragesatz: quae quoniam in superioribus libris, quoiusmodi (= cuiusmodi) essent, exemplis satis demonstravi, hic commonendum ...
polliceor , citus sum, ērī (por = pro u. liceor ... ... mit Acc.: tibi de nostro amico placando aut etiam plane restituendo polliceor, Cic.: quoniam de aestate polliceris vel potius recipis, Cic.: nihil tibi ego tum de meis ...
contentio , ōnis, f. (contendo), I) das Bespannen ... ... sermo, der ruhige Gesprächston; vgl. bes. Cornif. rhet. 3, 23), quoniam magna vis orationis est eaque duplex, altera contentionis, altera sermonis, Cic. de ...
intel-lego , lēxī, lēctum, ere (inter u. lego), ... ... nützlicher), Plin. 23, 106. – m. in u. Abl., quoniam non intellexerunt in operibus domini, Lact. 4, 13, 18 (dazu Bünem ...
prae-cipio , cēpī, ceptum, ere (prae u. capio), ... ... Cic.: parcere omnibus, Cic.: sunt qui praecipiant herbas nocentes sumere, Ov.: praecipiunt (paeoniam) eruere noctu, Plin. – m. folg. Acc. u. ...
sententia , ae, f. (sentio), I) die Meinung ... ... (als Parenthese), Ov.: sicinest sententia? ist das dein Beschluß? Ter.: quoniam sententiae (Ansicht) atque opinionis (Meinung) meae voluistis esse participes, ...
per-sequor , secūtus sum, sequī, I) einem Ggstde. ... ... non omnia deos persequi, Cic.: singula, Sen. – c) nachahmen, ironiam, Cic.: ea diligentissime, Cic.: alqm, Cic. – d) einer Sekte ...
thēsaurus (in den besten Hdschrn. u. in Inschrn. thēnsaurus ... ... Pulte, Cic.: qui illos locos tamquam thesauros aliquos argumentorum notatos habet, Cic.: quoniam, ut ait Domitius Piso, thesauros esse oportet, non libros, Plin.: litterae ...
salūtāris , e (salus), zum Wohlsein-, Wohle-, Heile gehörig, ... ... Akk., m. contra u. Akk.: s. res corporibus, Cic.: ratio quoniam pestifera sit multis, admodum paucis salutaris, Cic.: hominum generi cultura agrorum est ...
trānsitus , ūs, m. (transeo), I) das Hinübergehen ... ... S. zum D. Accius, Val. Max. 3, 7, 11: sed quoniam in Armeniam transitum facimus, zu A. übergehen, Iustin. 42, 2, ...
inter-rogo , āvī, ātum, āre, fragen, befragen, ... ... audierim, an viderim, interrogo, Plin. pan.: interrogatus, cur igitur repudiasset uxorem, ›Quoniam‹, inquit etc., Suet.: interrogatus est, ›has ne urbis an has urbes‹ ...
Buchempfehlung
Inspiriert von den Kupferstichen von Jacques Callot schreibt E. T. A. Hoffmann die Geschichte des wenig talentierten Schauspielers Giglio der die seltsame Prinzessin Brambilla zu lieben glaubt.
110 Seiten, 4.40 Euro
Buchempfehlung
Zwischen 1765 und 1785 geht ein Ruck durch die deutsche Literatur. Sehr junge Autoren lehnen sich auf gegen den belehrenden Charakter der - die damalige Geisteskultur beherrschenden - Aufklärung. Mit Fantasie und Gemütskraft stürmen und drängen sie gegen die Moralvorstellungen des Feudalsystems, setzen Gefühl vor Verstand und fordern die Selbstständigkeit des Originalgenies. Michael Holzinger hat sechs eindrucksvolle Erzählungen von wütenden, jungen Männern des 18. Jahrhunderts ausgewählt.
468 Seiten, 19.80 Euro