ad-operor , ārī, ein Opfer verrichten, opfern, Solin. 2, 26 zw. (Die besseren codd. haben operantes.)
adopertē , Adv. (adopertus v. adoperio), versteckt, dunkel, Mart. Cap. 9. § 894.
co-operor , ātus sum, ārī, mitwirken, mitarbeiten, absol. od. m. Dat., Eccl.
in-operor , ātus sum, ārī, wirken, hervorbringen, Tert. adv. Marc. 5, 17.
Aesōpēus , - icus , - īus (- ius ), s. Aesōpus.
ascopēra , s. ascopa.
Cercōpes , s. cercōps.
Aethiopes , um, Akk. as, m. (Αἰ ... ... als dämische Menschen, cum stipite Aethiope, mit einem Stock, Dämling von Mohren, Cic. post red. in sen. 14. – Attrib., Aethiopes aniculae, Lampr. Heliog. 32, 5: Aethiopes lacus, äthiopische Seen, ...
ap-propero (ad-propero), āvī, ātum, āre, I) tr. beschleunigen ... ... machen, adde gradum, appropera! mach schnell! beeile dich! Plaut.: approperate! Cic.: appr. ad cogitatum facinus, schleunig an die Ausführung des ...
dē-propero , āre, I) intr. sich beeilen, ... ... , Hor.: miserabile humandi munus, Sil. – mit folg. Infin., deproperant sedulo sacruficare, Plaut.: alqd cantare, Mart. Cap. – / arch. depon. Nebenform deproperor, nach Prisc. 8, 24.
im-propero , āre (in der Vulgärsprache verderbt aus improbro, v. in u. probro, wov. auch ex-probro u. opprobro) = ὀνειδίζω (Gloss.), etwas schimpflich vorwerfen, vorrücken, m. bl. Dat. pers ...
Chalciopē , es, f. (Χαλκιόπη), Tochter des Äetes, Schwester der Medea, Gemahlin des Phrixus, Hyg. fab. 21. Ov. her. 17, 232. Val. Flacc. 6, 479.
in-opertus , a, um (in u. operio), unverhüllt, corpora, Prud. cath. 3, 117: übtr., inop. ac confessa veritas, Sen. de vit. beat. 30, 1 (od. de otio sap. 3, 1 ...
adopertio , ōnis, f. (adoperio), die Verhüllung, Eccl.
inoperātus , a, um (in u. opero), I) aktiv = unbeschäftigt, untätig, Tert. adv. Marc. 2, 11. – II) passiv = ἀκατέργαστος, unbearbeitet, roh, Ambros. de fide 3, 14. § ...
alōpecūros , ī, f. (ἀλωπέκουρος), Fuchsschwanz, eine Grasart, nach Sprengel zu Theophrast das zylindrische Zuckerrohr (Saccharum cylindricum, L.), Plin. 21, 101.
hippopērae , ārum, f. (ἱπποπηραι), der Mantelsack eines Reiters, Sen. ep. 87, 9.
cooperātio , ōnis, f. (cooperor), die Mitwirkung, Ps. Quint. decl. 16 extr. u. Eccl.
cooperātor , ōris, m. (cooperor), der Mitwirker, Mitarbeiter, Eccl.
dēproperus , a, um (depropero), sich beeilend, in Eile, Cod. Theod. 7, 1, 13.