ovīlis , e (ovis), zu den Schafen gehörig, Schaf-, I) adi.: grex, Schafherde, ICt.: stabulatio, Apul. – II) subst., ovile, is, n. (sc. stabulum), A) der Schafstall, Varro LL., Verg., ...
ovīlio , ōnis, m. (ovis), der Schäfer, Schafhirt, Iavolen. dig. 33, 7, 25. § 2.
ovīle , is, n., s. ovīlis.
būbīle , is, n. (bos), der Rinder- od. Ochsenstall, Plaut. Pers. 319. Cato r.r. 4. Varr. r.r. ... ... . § 1 u. 2. Phaedr. 2, 8, 4 (Müller bovili). Vgl. bovile.
ē-mundo , āvī, ātum, āre, völlig reinigen, bubilia et ovilia, Col.: segetes, Col.: vinum, Col.: obscena, Sen.: se, ICt.
īnsidior , ātus sum, ārī (insidiae), I) im ... ... a.: m. Dat., hostibus, Ov.: navibus, Auct. b. Alex.: ovili (v. Wolf), Verg.: m. ad u. Akk., ...
con-verro (vorro), verrī (vorrī), versum (vorsum), ere, ... ... quod convorri modo, Plaut.: c. quidquid sabuli in campis iacet, Curt.: quidquid ovilibus stabulisque conversum progesserunt, Col. – übtr., c. hereditates omnium, zusammenscharren ...
stabulātio , ōnis, f. (stabulor), der Aufenthalt ... ... des Viehes, die Stallung, hiberna, Colum. 6, 3, 1: ovilis, Apul. met. 4, 6. – u. der Standort ...
caulae od. caullae , ārum, f. (zsgzg. ... ... 16 u. ö.: ne frementibus ad caulas rapacibus lupis facilis in ovilia sit incursus, Ambros. in Luc. 7, 82. – 2) die ...
bovīle , is, n. (bos), der Rinder-, Ochsenstall ... ... bobīle, Hyg. fab. 30. p. 64, 13 Schm. – Nbf. bovīlium, ī, n., Gloss. II, 258, 44.
explōro , āvī, ātum, āre, ausspähen, I) ... ... Wege zu etwas sinnen, fugam domini, Cic.: insidias ovilia circum, Verg. – II) prägn. = die Beschaffenheit (Tüchtigkeit, Güte) ...