accūsātor , ōris, m. (accuso), der Anschuldiger, Beschuldiger ... ... in Kriminalsachen (Ggstz. reus od. defensor od. patronus od. petitor [der Kläger in Zivilsachen]), acc. sat bonus, Cic.: alqm accusatorem ...
concessio , ōnis, f. (concedo), I) das Herzugehen ... ... mit persönl. Pron. od. subj. Genet., nostra, Cic.: competitorum, Cic. fr.: mit obj. Genet., agrorum, Cic. u. ...
praestituo , stitui, stitūtum, ere (prae u. statuo), ... ... !) etiam materiae pineae sunt praestituta, Edict. Diocl. 12, 9: praetor numquam petitori praestituit, quā actione illum uti velit, Cic. Caecin. 8.