plācātē , Adv. (placatus), mit ruhigem Gemüte, mit Fassung, omnia humana pl. et moderate ferre, Cic. ep. 6, 1, 4: molestias cotidie remissius et placatius ferre, Cic. ep. 6, 13, 3.
plācātus , a, um, PAdi. (v. placo), ... ... 8. – m. Dat., exercitus duci placatior, Liv. 2, 60, 3. – II) ... ... friedlich, ruhig, sanft, vita, Cic.: quies placatissima, Cic.: res placatae et minime turbulentae, Cic.: Venus, die freundliche ...
plācātio , ōnis, f. (placo), die Beruhigung, Besänftigung, Versöhnung, deorum immortalium, Cic. de nat. deor. 3, 5: numinum, Augustin. de civ. dei 2, 27: perturbati animi, Cic. Tusc. 4, 60: absol., ...
plācāmen , inis, n. (placo), das Besänftigungs-, Versöhnungsmittel, die Sühnung, placamina irae, Liv. 7, 2, 3: praedicta placamina, Sil. 13, 415.
plācātrīx , trīcis, f. (placo), die Besänftigerin, Versöhnerin, dei, Salv. de gub. dei 3, 9, 44.
plācābilis , e (placo), I) leicht zu ... ... ), irritabiles animi sunt optimorum saepe hominum iidemque placabiles, Cic.: inimicis te placabilem, amicis inexorabilem praebes, Cornif. rhet.: ... ... posterum moneo, ut te erroribus tuorum placabilem praestes, Plin. ep.: esse placabilem (Ggstz. irasci celerem esse ...
im-plācātus , a, um (in u. placo), unbesänftigt, Charybdis, ... ... 420: gula, ungesättigte G., ungestillte Freßgier, Ov. met. 8, 845: implacatus ad severitatem, Cic. Rosc. Amer. 85.
plācāmentum , ī, n. (placo), das Besänftigungs-, ... ... , Tac. hist. 1, 63: deorum od. deûm placamenta, Sühnungen, Plin. 8, 187. Tac. ann. 15, 44: Ggstz., omnia animarum placamenta vel incitamenta, Apul. ...
plācātōrius , a, um (placo), besänftigend, versöhnend, hostia, Tert. de patient. 13.
im-plācābilis , e (in u. placabilis), unversöhnlich, unerbittlich (Ggstz. exorabilis), v. Pers., absol., Liv. u.a.: immitis et impl. animus, Liv.: impl. in alqm, Cic. u. Liv., alci, ...
plācābilitās , ātis, f. (placabilis), die Versöhnlichkeit, Cic. de off. 1, 88. Hieron. in psalm. 5, 13. Salv. de gub. dei 6, 16, 91 u.a. Eccl.
plācābiliter , Adv. (placabilis), besänftigend, Gell. 7, 3, 19. Cassiod. var. 3, 4, 4; 6, 17, 2 u. 10, 33, 2.
Viriplāca dea , ae, f. (vir u. placo), die Männerversöhnerin, eine Göttin (vielleicht Juno), die in ihrem Tempel auf dem palatin. Hügel den Ehemann mit der Ehefrau, wenn eheliche Zerwürfnisse entstanden waren, versöhnte, Val. Max. ...
implācābilius , Adv. im Compar. (implacabilis), unversöhnlicher, implacabilius alci irasci, gegen jmd. unversöhnlichen Haß fassen, Tac. ann. 1, 13: graves simultates callide eoque implacabilius nutrire, Tac. hist. 3, 53.
implācābilitās , ātis, f. (implacabilis), die Unversöhnlichkeit, Amm. 14, 1, 5 u. 26, 10, 13. Cassian. coen. inst. 8, 10.
labo , āvī, ātum, āre (zu 1. lābor, vgl. placēre neben plācāre), wanken, dem Falle nahe sein, fallen wollen, I) eig.: labat signum, Cic.: labat ariete crebro ianua, Verg.: genua labant, Verg.: ...
placeo , uī, itum, ēre (verwandt mit placāre, wie sedēre mit sēdāre), gefallen, gefällig sein (Ggstz. displicere, improbari), I) im allg.: a) v. Pers.: alci, Cic.: velle placere alci, jmdm ...
īrātus , a, um (ira), erzürnt, zornig (Ggstz. placatus u. propitius), Cic. u.a.: bos, Petron.: deo irato meo, Ter.: dis meis iratissumis, Plaut. Poen. 452: iratis dis propitiisque, Sen.: iratos deos ...
moderātē , Adv. (moderatus), mit Mäßigung, gemäßigt, Cic. u.a.: verb. modeste ac moderate, Liv.: placate et m., Cic.: m. clementerque, Cic.: – moderatius id volunt fieri, ...
quīcumque , quaecumque, quodcumque, wer (was) auch nur immer, ... ... est, ei etc., wer es auch sei, Cic.: quācumque potui ratione, placavi, auf jede mögliche Weise, wie ich nur gekonnt, Cic.: quodcumque vellet ...
Buchempfehlung
1880 erzielt Marie von Ebner-Eschenbach mit »Lotti, die Uhrmacherin« ihren literarischen Durchbruch. Die Erzählung entsteht während die Autorin sich in Wien selbst zur Uhrmacherin ausbilden lässt.
84 Seiten, 4.80 Euro
Buchempfehlung
1799 schreibt Novalis seinen Heinrich von Ofterdingen und schafft mit der blauen Blume, nach der der Jüngling sich sehnt, das Symbol einer der wirkungsmächtigsten Epochen unseres Kulturkreises. Ricarda Huch wird dazu viel später bemerken: »Die blaue Blume ist aber das, was jeder sucht, ohne es selbst zu wissen, nenne man es nun Gott, Ewigkeit oder Liebe.« Diese und fünf weitere große Erzählungen der Frühromantik hat Michael Holzinger für diese Leseausgabe ausgewählt.
396 Seiten, 19.80 Euro