prōmptulus , a, um (Demin. v. promptus), fertig, satis ad loquendum promptulus, Hieron. in Daniel, praef. extr.
Wörterbucheintrag Latein-Deutsch zu »promptulus«. Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Hannover 1918 (Nachdruck Darmstadt 1998), Band 2, Sp. 1992.