reses , idis (resideo), I) sitzen geblieben, zurückgeblieben, reses in urbe plebs, Liv. 2, 32, 5. – v. Lebl., caseus in corpore, unverdaulich, Varro: aqua, stehendes Wasser, Varro. – II) träge ...
resex , ecis (reseco), sc. palmes, eine junge Rebe, die beschnitten wird, etwa Stürzel ( auch custos gen.), Colum. 4, 21, 3 u.a.
... : Olympum (v. Phöbus), Auson. Mosell. 12: instar aestivi temporis reseratum est caelum, Dict. 1, 22: rursus placatis omnibus amoena laetitia mundi reseratur, Apul. de mund. 22: reseratā caeli temperie, Amm. 21, 6, 7 u. 27, ...
... eig. u. im Bilde), de vivo aliquid resecare (im Bilde), s. vīvusno. I, B. – II) ... ... Faden kurz abschneiden = nicht Raum geben, Hor. – / Perf. resecavit, Augustin. serm. 27 in. (Mai). Symm. epist. ... ... . 8. § 837: Partiz. Perf. resecatus, a, um, Incert. (Eumen.) gratiar. act ...
2. re-sero , sēvī, ere, I) wieder säen, -pflanzen, Colum. u. Plin. – II) besäen, bepflanzen, agrum, Varro LL. 5, 39.
re-sēdo , āre, wieder stillen, -heilen, reseda (Reseda) morbos od. (Jan) morbis reseda, sympathet. Formel bei Plin. 27, 131.
resēda , ae, f. (resēdo), die Reseda (Reseda alba, L.), Plin. 27, 131.
... Cic.: crimen iudicio, Cic.: Minucio me reservabam, ich wartete mit meinem Briefe auf Minucius (um ihm denselben mitzugeben), ... ... meliora tempora, Oros.: quod si nos ad aliquam alicuius commodi recuperandi spem fortuna reservaverit, Cic. – II) erhalten, a) = erretten, ...
resecro , āvī, ātum, āre (re u. sacro), ... ... angelegentlich bitten, nunc te obsecro resecroque, Plaut. aul. 684: obsecro resecroque te, Plaut. Pers. 47. ... ... – II) die Bitte zurücknehmen, resecro, mater, quod iam dudum obsecraveram, Plaut.: nec resecravit ...
re-sequor , secūtus sum, sequī, nachfolgen, alqm, in der Rede nachfolgen, antworten, dictis. Ov.: ebenso rogantem his, Ov.: u. v. Echo, nostras querelas, Auson.
resectio , ōnis, f. (reseco), das Abschneiden, Beschneiden, der Reben usw., Colum. 4, 29. 4 u. ö.
re-sēmino , āre, wieder erzeugen, se, sich aus sich selbst wieder erzeugen, v. Phönix, Ov. met. 15, 392.
resecātio , ōnis, f. (reseco), das Abschneiden, übtr., das Entfernen, peccatorum, Salv. de gub. dei 7, 22, 96.
reserātus , Abl. ū, m. (resero, āre), das Aufschließen, Eröffnen, Sidon. epist. 9, 11, 2.
resēgmina , um, n. pl. (reseco), die Schnitzel, Abfälle, unguium, Plin.: papyri, Plin.
ir-resectus , a, um (in u. reseco), unbeschnitten, pollex, Hor. epod. 5, 47.
intresecus , s. intrīnsecus /.
resectōrium , iī, n. (reseco), = ὀνυχοτόμον, die Nagelschere, Gloss. III, 326, 19.
resecābilis , e (reseco), wert, abgeschnitten (gehemmt) zu werden, perfidiae excessus, Cassiod. var. 2, 41, 1.
subsidium , iī, n. (*subsideo), I) konkr. als ... ... das Hintertreffen, der Rückhalt, die Reserve, die Reservetruppen (Ggstz. frons, prima acies), subsidia et secundam aciem adortus, ...