rīsibilis , e (rideo), I) belachenswert, lächerlich, quid his risibilius fieri potest? Eustath. hexaëm. 6, 6: neutr. pl. subst., quaedam risibilia celebrare, gewisse lächerliche Zeremonien begehen (v. den Juden), Cassiod. hist. eccl. 11, ...
irrīsibilis , e (irrideo), verlachenswert, Augustin. serm. 87, 9 u. in psalm. 46, 4. Vgl. Gloss. II, 216, 11.