gārrulē , Adv. (garrulus), schwatzhaft, geschwätzig, Porphyr. Hor. sat. 1, 1, 120.
linguāx , ācis (lingua), schwatzhaft, Gell. 1, 15, 20.
gārrulus , a, um (garrio), schwatzhaft, geschwätzig, I) eig.: a) von Menschen (Ggstz. mutus, mutus atque elinguis), Komik., Hor. Sen. u.a.: homo garrulus et acer, Varro fr.: quidam e turba garrulus, ...
nēniōsus = garrulus, schwatzhaft, Gloss. IV, 346, 8.
gārrulitās , ātis, f. (garrulus), die Schwatzhaftigkeit, die Plapperhaftigkeit, uxoris, Sen. rhet.: muliebris, Sen. rhet.: pueri facie et garrulitate amabiles, Suet.: ea garrulitas, quā sermones in vehiculo seruntur, Plin. ep. – der Elster ...
dēcantātio , ōnis, f. (decanto), das Absingen, Hersingen ... ... 10, 10: psalmorum, Cassiod. rhet. extr. – übtr., die Schwatzhaftigkeit, für das griech. ἀδολεσχία, Hieron. epist. 106, ...
loquāciter , Adv. (loquax), redselig, geschwätzig, schwatzhaft, alci respondere, Cic. Mur. 26: scribetur tibi forma loqu. et situs agri, Hor. ep. 1, 16, 4. – Compar., Augustin. de civ. dei 7, 5. p. 281 ...
loquācitās , ātis, f. (loquax), die Redseligkeit, Schwatzhaftigkeit, Geschwätzigkeit, mea, Cic.: Macri, Cic.: inanis, Quint.: expressior loquacitas certo picarum generi est, Plin.
*deurode , Petron. 58, 7 (wahrsch. Akk. Sing. eines griech. Adjekt. auf ωδης; nach Friedländer zur Stelle [Anm. S. 274] erwartet man ληρώδη, schwatzhaft).
locūtulēius , a (loquor), schwatzhaft, ein Schwätzer, eine Schwätzerin, ein Schwatzmaul, Gell. 1, 15. § 20. Non. 50, 8.
1. largus , a, um, reichlich, I) ... ... u. so m. Abl., folia larga suco, Plin.: homo largior linguā, schwatzhaft, Plaut. – II) insbes., freigebig, gern od. ...