crēbrēsco (crēbēsco), bruī (buī), ere (creber), in kurzen ... ... .: crebrescens seditio, Tac.: fama Germanicae cladis crebrescens, Tac.: famā crebrescente, Augustin.: sermonem crebrescere vidit, Verg.: Ggstz., ita etenim iustitia rarescet, ita impietas et ...
cunctātio , ōnis, f. (cunctor), das Zögern ... ... ), superiorum dierum Sabini c., Caes.: insita ingenio meo c., Liv.: quanta in sermone c., Plin. ep.: callidā cunctatione, Suet. – studium semper adsit, cunctatio ...
ex-suscito , āvī, ātum, āre, I) emporheben, ... ... naturalem memoriam, Cornif. rhet.: quae cura etiam exsuscitat animos, Cic.: cum sermone animum eius retinet aut exsuscitat clamore, Cornif. rhet.: auditoris animus aut renovatur ...
convīctus , ūs, m. (convivo), das Zusammenleben, ... ... in aedificiis convictibusque et apparatibus luxuriae primus auctor fuit, Vell.: in convictibus et cotidiano sermone, Quint.: suavitas simplicitasque convictus, Plin. ep.: convictus sobrii, temulenti, Tac.: ...
impūnitās , ātis, f. (impunis), die Ungestraftheit, ... ... u. Abl., quorum impunitas fuit non modo a iudicio, sed etiam a sermone, Cic. Rabir. Post. 27. – II) übtr., übh. die ...
sub-sequor , secūtus sum, sequī, gleich darauf folgen, unmittelbar nachfolgen, nachkommen, I) eig.: a) v. Pers., signa, ... ... nachahmen, alqm, Cic. u.a.: voluntatem alcis, ICt.: suo sermone humanitatem litterarum, Cic.
con-ticēsco ( con-ticīsco ), ticuī, ere (Inch. von ... ... u. Akk., ad hos casus, Quint.: ad quod ille quidem conticescit, sed sermonem suscipit Polus, Quint. – b) v. Tieren: sequitur gallicinium, cum ...
peregrīnor , ātus sum, āri (peregrinus), in der Fremde ( ... ... peregrinantur aures (sind auf Reisen, sind abwesend), neque in hoc pervagato civitatis sermone versantur? Cic. – b) v. Pers.: α) geistig gleichs. ...
inter-cipio , cēpi, ceptum, ere (inter u. capio), etwas mitten im Fallen, in seinem Gange, Laufe, Fluge ... ... praeceps in salum murus pedestre interceperat iter, Curt. – b) die Rede, sermones medios, Quint. 6, 4, 11.
interficio , fēcī, fectum, ere (inter u. facio), 1) wegmachen, A) = aufzehren, verzehren, fragmenta ... ... datis vitā, Gell. 12, 7, 2. – II) unterbrechen, sermonem, Apul.: negotium, spät ICt.
inter-rumpo , rūpī, ruptum, ere (unter sich Zusammenhängendes) ... ... – b) insbes.: α) eine Rede usw. unterbrechen, sermonem, Plaut., alcis sermonem, Tac.: alcis sermonem obitu suo, Turpil. fr.: alcis mediam orationem, Caes. (vgl. ...
frūstrātio , ōnis, f. (frustro), die Täuschung ... ... tanto maiorem iis frustratio dolorem attulit, Planc. in Cic. ep.: cum longo sermone habito dilatus per frustrationem esset, Liv.: omnis agricultura sine successu ac bono eventu ...
celebrātus , a, um, PAdi. m. ... ... a) übh. ins Publikum gebracht, bekannt, quid in Graeco sermone tam tritum atque celebratum est, quam etc., Cic.: verbum celebratius, Gell.: res celebratissimae omnium sermone, Cic. – b) gepriesen, verherrlicht, gefeiert, α) ...
congressio , ōnis, f. (congredior), das Zusammenschreiten, ... ... familiaritate, sed etiam congressione prohibere, Cic.: nemo eum aditu, nemo congressione, nemo sermone, nemo convivio dignum iudicabat, Cic.: collocatum esse in congressione hominum atque in ...
grātulātio , ōnis, f. (gratulor), I) die Freudenbezeigung ... ... populique gratulationes, Suet.: omni in hominum coetu gratiis agendis et gratulationibus habendis et omni sermone celebrabamur, Cic.: magni domum concursus ad Afranium magnaeque gratulationes fiebant, ...
inter-minor , ātus sum, ārī, I) bedrohen, androhen, ... ... u. Konj., partim interminatus est illis (befahl ihnen ernstlich), partim blando sermone persuasit, ut pergerent ad Sanctum sacerdotem, Paulin. vit. Ambros. 45. – ...
im-prōmptus , a, um (in u. promptus), ... ... er eine schwere Zunge habe, Liv. 7, 4, 5: so auch sermone impromptus Latio, Auson. edyll. 2, 9. p. 33, 9 Schenkl. ...
theātrālis , e (theatrum), zum Theater gehörig, Theater-, theatralisch, consessus, Cic.: operae, Claqueurs, Tac.: aber theatralis operae ... ... lex, über die Sitzordnung im Theater, Plin.: humanitas, unechte, Quint.: sermones, niedrige, gemeine, Sidon.
collocūtio , ōnis, f. (colloquor), die Besprechung ... ... hostium ducibus in collocutionem, Cornif. rhet. 1, 25. – Plur., nostri sermones collocutionesque, Cic. ep. 1, 9, 4: collocutiones familiarissimae cum alqo, ...
exspectātio (expectātio), ōnis, f. (exspecto no. II), das ... ... γ) m. de u. Abl.: quantam tu mihi moves exspectationem de sermone Bibuli, Cic. – δ) m. in u. Akk.: illa ...
Buchempfehlung
Die beiden Schwestern Julchen und Lottchen werden umworben, die eine von dem reichen Damis, die andere liebt den armen Siegmund. Eine vorgetäuschte Erbschaft stellt die Beziehungen auf die Probe und zeigt, dass Edelmut und Wahrheit nicht mit Adel und Religion zu tun haben.
68 Seiten, 4.80 Euro
Buchempfehlung
Zwischen 1804 und 1815 ist Heidelberg das intellektuelle Zentrum einer Bewegung, die sich von dort aus in der Welt verbreitet. Individuelles Erleben von Idylle und Harmonie, die Innerlichkeit der Seele sind die zentralen Themen der Hochromantik als Gegenbewegung zur von der Antike inspirierten Klassik und der vernunftgetriebenen Aufklärung. Acht der ganz großen Erzählungen der Hochromantik hat Michael Holzinger für diese Leseausgabe zusammengestellt.
390 Seiten, 19.80 Euro