quī-nam , quae-nam, quod-nam, Pron. interrog., ... ... tandem genus istuc tam praeclarum litterarum fuit? Cic. – II) in indirekter: quaesivit, quasnam formosas virgines haberent, Cic.: age nunc, isti doceant... ...
trāns-eo , iī, itum, īre, I) intr.: A) ... ... 5, 274; 10, 785. Spart. Hadr. 10, 2: Perf. transivit, Sen. de ben. 1, 13, 3. Solin. 1, 98. ...
a-spicio (ad-spicio), spēxī, spectum, ere (ad u ... ... ubi ille, saepius appellatus, aspexit ac restitit et, quis esset aut quid vellet, quaesivit, Caes. – b) v. Örtl., nach irgend einer Seite ...
requīro , quīsīvī, quīsītum, ere (re u. quaero), I ... ... 61. – b) verlangen, erfordern, für nötig halten, neque amplius requisivit, verlangte weiter nichts, Nep.: non intellego, quid requirat, ut sit ...
īn-flīgo , flīxī, flīctum, ere, I) etwas an etwas ... ... cum ex eo, ut a Catulo in Philippum, in eum ipsum aliquid, qui lacessivit, infligitur, auf den Angreifer selbst geschleudert wird, Cic. de or. ...
conquīro , quīsīvī, quīsītum, ere (con u. quaero), ... ... . Soldaten ausheben, werben, pressen, colonos, Cic. (vgl. conquisivit quos potuit, primum Siculos, Nep.). – sagittarios omnes, Caes.: magnum numerum ...