tripēs , pedis (tres u. pes), drei Füße habend, dreifüßig ... ... mensa, Hor. u. Sen. ep.: grabatus, Mart. – subst., tripēs, pedis, m. = τρίπους (Gloss. II, 202, 8), der ...
tripedo , s. tripodo.
tripetia , ae, f., s. tripeccia.
tripeccia , ae, f., der dreibeinige Stuhl (in der Vulgärsprache; vgl. das franz. trépied), Sulp. Sev. dial. 2, 1, 4 Halm (Vulg. tripetia).
tripedālis , e (ter u. pedalis), von drei Fuß, dreifüßig, -schuhig, parma, Liv.: latitudo fenestrae, Varro: altitudo, crassitudo, Plin.
tripert... , s. tripart...
tripectorus , a, um (tres u. pectus), drei Brüste habend, dreibrüstig, tripectora tergemini vis Geryonaī, Lucr. 5, 28.
tripedāneus , a, um (ter u. pedaneus), von drei Fuß, dreifüßig, -schuhig, talea, Cato: vitis, Colum.
tripartio (tripertio), īvī, īre (tres u. pars), dreifach teilen, divisionem tripertivimus, Serg. expl. in Donat. 526, 5 K.
... , Cic.: causa, Cic.: tripertito agmine, in drei Marschkolonnen, Tac.: tripertito illo in sermone (in jener Trilogie Politeia, Timaeos, ... ... ), Cic. de rep. 2, 51 M. – subst., a) Trīpertīta, ae, f., Titel einer Komödie ...
tripartītio (tripertītio), ōnis, f. (tripartio od. -pertio), die dreifache Einteilung, Form tripert., Gromat. vet. 64, 12. Augustin. de civ. dei 8, 4 ...
asinus , ī, m., der Esel, I) ... ... Varr. u. Amm.: tardus, Augustin.: asinorum grex, Varr.: Calatiae asinum tripedem natum, Liv.: longum est mulorum utilitates persequi et asinorum, Cic.: et non ...
dē-vāsto , ātum, āre, gänzlich verwüsten, ausplündern, brandschatzen, ... ... devastat circaque Arpos et Luceriam proximam Apuliae regionem, Liv. 22, 9, 5: tripertito ad devastandos fines discessere, Liv. 4, 59, 2: ita sumus aliquoties ...
tripartītō od. (jetzt gew.) tripertītō , Adv. (tripartitus), dreifach = in drei Teile ... ... Caes. – adire, Caos.: aggredi urbem, Liv.: gentem coërcitam liberi Herodis tripertito rexere, in drei Bezirke unter sie geteilt, Tac.
1. argentārius , a, um (argentum), I) adi.: A) ... ... gleich viel Zinn u. Blei, Plin.: creta, zum Polieren des Silbers, Tripel, Plin. u. Apic.: faber, Silberarbeiter, ICt. u. ...
agmen , minis, n. (v. ago; vgl. altind ... ... , marschfertig, Liv.; ähnlich agmine facto, in geschlossenem Zuge, Verg.: tripertito agmine, in drei Heerhaufen (Marschkolonnen) geteilt, Tac. – agm. pilatum ...
... Pers.: copias suas, Caes.: equitatum tripertito, Caes.: exercitum in duas partes, Caes.: exercitum in tres partes, ... ... . Einteilung eines Ganzen, einer Gattung in seine Teile od. Arten, bona tripertito, Cic.: genus universum in species certas partiri et dividere, Cic.: hoc ...
prō-cūro , āvī, ātum, āre, für etw. ... ... Tibull.: absol., Iovi hostiis maioribus, Gell.: impers., simul procuratum est, quod tripedem mulum Reate natum nuntiatum erat, Liv. – / Die erste Silbe bisweilen ...
tripodo , āvī, āre (tripodum), I) = τριποδίζω, im ... ... 46, 11 (wo statt trepidans zu lesen tripodans). – Nbf. tripedo, τριποδίζω, Gloss. II, 459, 37. – II) = tripudio ( ...
expedītio , ōnis, f. (expedio), I) als rhet. ... ... habere adversum Sarmatas, Eutr.: milites ex hibernis in expeditionem evocare, Sall.: tripertito milites equitesque in expeditionem mittere, Caes.: in expeditionem exercitum educere, Cic.: cum ...
Buchempfehlung
Von einem Felsgipfel im Teutoburger Wald im Jahre 9 n.Chr. beobachten Barden die entscheidende Schlacht, in der Arminius der Cheruskerfürst das römische Heer vernichtet. Klopstock schrieb dieses - für ihn bezeichnende - vaterländische Weihespiel in den Jahren 1766 und 1767 in Kopenhagen, wo ihm der dänische König eine Pension gewährt hatte.
76 Seiten, 5.80 Euro