ēloquium , iī, n. (eloquor), I) die ... ... eines Volkes, alqd vertere in eloquium Latinum od. nostrum, Augustin. de civ. dei 1, 26 ... ... in Latinum, Augustin. epist. 71, 3: alqd ex Hebraeo in Latinum eloquium vertere, Isid. 6, ...
ēliquium , iī, n. (eliquo), im Plur., I) der Ausfluß, Solin. 18, 1. – II) die Abnahme, el. lunae (Ggstz. adauctus), Solin. 23, 22.
obsequium , iī, n. (obsequor), die ... ... contumacia, Radikalismus), Tac.: u. so obsequium in principem, Tac.: obsequium erga Romanos, Tac.: in obsequium regentis parati, Tac.: iurare in alcis obsequium, Gehorsam schwören, den ...
alloquium (adloquium), ī, n. (alloquor), die Ansprache, wenn gegenseitig = das Gespräch, der Umgang mit jmd., Iustin. 19, 3, 11; 22, 7, 5. Plin. 6, 84: ...
1. dēliquium , iī, n. (delinquo), das Ausgehen, Mangeln, die Verfinsterung, solis = εκλειψις ἡλίου (Gloss.), Plin. 2, 54. Gell. ann. bei Serv. Verg. Aen. 4, 390. Lact. epit. ...
obloquium , iī, n. (obloquor), der Widerspruch, Cassian. inst. coen. 5, 29: Plur., Sidon. epist. 7, 9, 8. Claud. Mam. de stat. anim. 2, 9, 4.
2. dēliquium , iī, n. (deliquo), das Herabfließen, Herabträufeln, Prud. ham. 750. Hieron. in Isai. 51, 6. p. 588.
exsequium (exequium), iī, n., der Leichenschmaus, Corp. inscr. Lat. 5, 2072.
... .: clandestina colloquia cum hostibus, Cic.: colloquium petere, Caes.: colloquium alcis petere, Nep.: c. expetere, ... ... agere, Caes. – alqm ad colloquium evocare, Caes.: alqm ad colloquium adducere (mitbringen), Caes.: alqm ad colloquium suum pellicere, Suet.: ad colloquium congredi, Liv.: in colloquium ...
prōloquium , iī, n. (proloquor), I) = ἀξίωμα, der Ausspruch, Satz, klass. pronuntiatum, Ael. Stilo u. Varro b. Gell. 16, 8 in. u. b. Ps. Apul. de dogm. Plat. 3. ...
prōsequium , iī, n. (prosequor), die Begleitung, Paul. ex Fest. 226, 1.
vēriloquium , iī, n. (veriloquus), I) als Übersetzung von ετυμολογία, die Etymologie, Cic. top. 35. – II) das Wahrreden, die Aufrichtigkeit, Ggstz. falsitas, Isid. sent. 2, 30, ...
anteloquium , ī, n. (ante u. loquor), I) das Recht zuerst zu reden, das Vorwort, Macr. sat. 1, 24. § 21. u. 7, 4. § 2. – II) die ...
maliloquium , iī, n. (male u. loquor), das Übelreden von jmd., das Bösen-Leumund-Machen, Fulg. myth. 2, 2. Tert. apol. 45 u.a. Eccl.
sōliloquium , iī, n. (solus u. loquor), das Reden mit sich selbst, das Selbstgespräch, der Monolog, Augustin. soliloqu. 2, 7 extr.
fātiloquium , iī, n. (fatiloquus), die Schicksalsverkündigung, Weissagung, Sibyllae fatiloquia, Apul. de deo Socr. 7.
vāniloquium , iī, n. (vaniloquus), leeres Gerede, Geschwätz, Eccl.: Plur., Augustin. epist. 204, 4.
boniloquium , ī, n. (bonus u. loquor), die schöne (schmeichlerische) Rede, Cassiod. hist. eccl. 1, 14.
rīsiloquium , iī, n. (risus u. loquor), das Reden mit Lachen, Tert. de paen. 10.
sublinguium , iī, n. (sub u. lingua), der Kehldeckel, Isid. orig. 11, 1, 59.
Buchempfehlung
Den Bruderstreit der Herzöge von Gothland weiß der afrikanische Anführer der finnischen Armee intrigant auszunutzen und stürzt Gothland in ein blutrünstiges, grausam detailreich geschildertes Massaker. Grabbe besucht noch das Gymnasium als er die Arbeit an der fiktiven, historisierenden Tragödie aufnimmt. Die Uraufführung erlebt der Autor nicht, sie findet erst 65 Jahre nach seinem Tode statt.
244 Seiten, 9.80 Euro