abolitor , ōris, m. (aboleo), der etw. wegnimmt, etw. vergessen macht, Tertull. de cult. fem. 1, 3. Auson. grat. act. (VIII) 1, 4. p. 20 Schenkl.
errātrīx , trīcis, f. (Femin. zu errator), die Umherirrerin, ohne Beleg bei Fronto de diff. voc. (VII) 528, 10 K.
dē-pudīco , āvī, āre (de u. pudicus), schänden, Laber. inc. fab. XVII (bei Gell. 16, 7, 2).
dībūcino , āre (dis u. bucino), ausposaunen, Vel. Long. (VII) 65, 8. Cassiod. (VII) 163, 12 K.
per-asper , era, erum, sehr rauh, Cels. 5, 28, 14: perasperi inviique montes, Iul. Val. 3, 51 (28).
basicula , ae, f., Demin. v. basis (w. vgl.), Vel. Long. VII, 77, 6 K. Not. Tir. 100, 64.
Nervicus , s. Nerviī.
2. circuitus (circumitus), ūs, m. (circueo = circumeo, ... ... der Umgang, Umlauf, α) lebender Wesen, ibi complurium iumentorum multivii circuitus intorquebant molas ambage variā, Apul. met. 9, 11 in. – ...
profundus , a, um, I) der Tiefe nach unergründlich ... ... bodenlos, 1) eig.: altitudo maris, Sen.: mare, Cic.: praealtae fluvii et profundae voragines, Liv.: altus ac pr. alveus, Sen.: pr. puteus ...
1. āctuārius , a, um (ago), I) leicht in Bewegung zu setzen, schnell, canes, Vel. Long. de orthogr. (VII) 74, 11. – gew. actuaria navis, eine Art leichter, ...
battuālia (vulg. battālia, woraus das franz. bataille), n. pl. (battuo), die Fechtübungen der Soldaten u. Gladiatoren ... ... . Exc. Charis. 549, 35. Adamant. b. Cassiod. de orthogr. VII, 178, 4.
cunīculum , ī, n. = cuniculus no. II, Cassiod. hist ... ... 4 u. Gloss. (wo ›cuniculum, διορυγή‹). – / Caper (VII) 109, 4 schreibt Keil curriculum hoc, ut Varro.
ir-requiēs (inrequiēs), quiētis, f. (in ... ... IIII) 3, 16. p. 5, 11 Schenkl: cor, idem Technop. (XXVII) 5, 5. p. 134 Schenkl: gens, idem Technop. (XXVII) 6, 11. p. 135, 7 Schenkl: vegetator, Paul. Nol. ...
adhibitio , ōnis, f. (adhibeo), I) die Anwendung ... ... Prisc. : cucurbitarum, Marc. Emp. – II) die Zuziehung, convivii (zum G.), Gaius inst. epit. 1, 1. § 2.
prologium , iī, n. (προλογιον), die Vorrede, Pacuv. tr. 383. – ... ... eines Bühnenstückes Donat. de comoed. (Ter. comoed. vol. 1. p. XVIII, 17 ed. Klotz.).
exhibitor , ōris, m. (exhibeo), der Geber, Ansteller, ludorum, Arnob. 7, 42: convivii, Non. 281, 21.
palaestro , āre (palaestra), sich in der Palästra üben, Fronto de diff. voc. (VII) p. 531, 4 K. – übtr., Übungen anstellen, palaestrans ingenium, Fulg. myth. 1. praef. p. 12, 7 Helm.
dē-venusto , āre, der Schönheit berauben, verunstalten, ... ... , 1, 8. Mamert. pan. Iulian. 5, 3. Auson. Technop. (XXVII) 4, 6. p. 134, 3 Schenkl. Sidon. epist. 1, ...
dogmatizo , āvī, āre (δογματίζω), Lehrsätze vortragen, Augustin. epist. 36, 29 u. 57, 8 extr. Interpr. Iren. 2, 14, 2. Beda (VII) 271, 2 K.
memoriōsē , Adv. m. Compar. u. Superl. (memoriosus), aus treuem Gedächtnis, Charis. 114, 24 (als ungebr.). Paul. ex Fest. 124, 20. Fronto de diff. (VII) 522, 5 K.
Buchempfehlung
Der Waldbrunnen »Ich habe zu zwei verschiedenen Malen ein Menschenbild gesehen, von dem ich jedes Mal glaubte, es sei das schönste, was es auf Erden gibt«, beginnt der Erzähler. Das erste Male war es seine Frau, beim zweiten Mal ein hübsches 17-jähriges Romamädchen auf einer Reise. Dann kommt aber alles ganz anders. Der Kuß von Sentze Rupert empfindet die ihm von seinem Vater als Frau vorgeschlagene Hiltiburg als kalt und hochmütig und verweigert die Eheschließung. Am Vorabend seines darauffolgenden Abschieds in den Krieg küsst ihn in der Dunkelheit eine Unbekannte, die er nicht vergessen kann. Wer ist die Schöne? Wird er sie wiedersehen?
58 Seiten, 4.80 Euro