cōn-sūmo , sūmpsī, sūmptum, ere, I) verwendend, verbrauchend ... ... erstickt die St., Tac. – vom Feuer, verzehren, consumpturae viscera mea flammae, Quint. 6. pr. § 3. – od. v. ...
2. col-ligo , lēgī, lēctum, ere (con u. ... ... hastas (Ggstz. protendere), Tac.: gressum od. gradum, Sil.: acria viscerum, hemmen, Plin. – e) verdichtend zusammenziehen, verdichten, colligi ...
tābēsco , tābuī, ere (Inchoat. zu tabeo), allmählich ... ... in.: odor tabescentium membrorum, Aur. Vict. de Caes. 39, 1: tabescenda viscera, der Verwesung anheimgegebene, Lact. de mort. pers. 33, 9. ...
dē-coquo (dēcoco, dēquoquo), coxī, coctum, ere, I) ... ... , Sen. – III) = verdauen, ubi mansa et vorata decoquat viscera, Arnob. 7, 45. p. 279, 19 R.: cibus naturali calore ...
querēla u. querella , ae, f. (queror), ... ... schwerde, das Übelbehagen, die Unpäßlichkeit, viscerum, Sen.: stomachi, Plin. Val.: sine querela corpusculi tui, Traian. in ...
il-lābor , lāpsus sum, lābī (in u. labor), in od. an od. auf ... ... , 29. – m. per u. Akk., combibat illapsos ductor per viscera luxus, Sil. 11, 400.
ef-fodio (ecfodio = ex-fodio), fōdī, fossum, ere, ... ... lumen, Verg.: radiis solis aciem luminis, Laber fr.: vesicam villico, Plaut.: subiectis viscera telis, Ov. – 2) prägn., aufgraben = grabend bilden, ...
1. com-bibo , bibī, ere, I) intr., zusammen ... ... est tener, combiberit, Cic. de fin. 3, 9: c. illapsos per viscera luxus, gleichs. in vollen Zügen trinken, Sil. 11, 400.
putrēdo , inis, f. (putreo), die Fäulnis, ... ... , Cael. Aur. de morb. chron. 3, 3, 46: Plur., viscerum putredines, Prud. cath. 9, 31: bildl., aufer meorum putredines peccatorum ...
pro-fundo , fūdī, fūsum, ere, vorwärts-, vorgießen = ... ... Sinne, vergeuden, verschwenden, patrimonia, Cic.: pecuniam, Cic.: epulis et viscerationibus pecunias in eas res, quae etc., Cic.: da, profunde (pecuniam), Cic ...
īn-spicio , spēxī, spectum, ere (in u. specio), ... ... als Opferschauer usw., iocinera, Vitr.: exta, Tac.: fibras, Ov.: ranarum viscera, Iuven. – e) als Arzt oder Hebamme, morbum alcis, Plaut. ...
cōn-fodio , fōdī, fossum, ere, a) t. t. ... ... vestra circumspicitis, quae vos ab omni parte confodiunt, alia grassantia extrinsecus, alia in visceribus ipsis ardentia, Sen. de vit. beat. 27, 6. – tot iudiciis ...
pallidus , a, um (palleo), blaß, bleich, I ... ... immundo pallida mitra situ, Prop.: iacebis inter arva pallidus situ, Priap.: pallida viscera tetra tincta notis, Lucan. – II) insbes., gelb, olivengrün ...
re-scindo , scidī, scissum, ere, los-, ab-, zerreißen ... ... die Ader öffnen, Colum.: latebram teli, zerschneiden, Verg.: cadaverum artus, viscera, sezieren (v. Arzte), Sen. rhet.: plures (crocodilos), den ...
dī-lacero , āvī, ātum, āre (dis u. lacero) ... ... publicam, Cic. u. Sall.: tuis scelestis fallaciis dilaceravisti deartuavistique opes, Plaut.: viscera nostra, tuae dilacerantur opes, Ov.: quando, ut corpora verberibus, ita saevitiā, ...
ef-fervēsco , ferbuī u. fervī, ere (ex u. ... ... , ubi satis efferverit (mustum), Cato: stomachi tormina, cum effervescit merum ac viscera ipsa distendit, Sen. – poet., v. den Gestirnen (bei der Schöpfung ...
satis-facio , fēcī, factum, ere, Genüge tun, Genüge ... ... in pecunia, Cael. in Cic. ep.: ipse Fufiis satisfacit, Cic.: de visceribus suis, Cic.: pro alqa re, Plaut. – b) durch Kaution ...
austēritās , ātis, f. (austerus), die Herbheit, Strenge ... ... ), Plin. 9, 134; 35, 97 u. ö.: brumalis austeritas terrestrium viscerum, Apul. de mund. 23. – II) übtr., die Düsterheit ...
liquefacio , fēcī, factum, ere, Passiv liquefīo , factus ... ... , poet. = auflösen, caecā tabe liquefactae medullae, Ov.: viscera liquefacta, in Fäulnis geratene, Verg. – II) übtr.: 1) ...
profunditās , ātis, f. (profundus), die Tiefe, ... ... 13: aquarum vasta pr., Cassiod. var. 2, 21, 2: in ipsis visceribus terrae abstrusa pr., Tert. de anim. 55. – II) bildl., ...
Buchempfehlung
Anatol, ein »Hypochonder der Liebe«, diskutiert mit seinem Freund Max die Probleme mit seinen jeweiligen Liebschaften. Ist sie treu? Ist es wahre Liebe? Wer trägt Schuld an dem Scheitern? Max rät ihm zu einem Experiment unter Hypnose. »Anatols Größenwahn« ist eine später angehängte Schlußszene.
88 Seiten, 4.80 Euro
Buchempfehlung
Zwischen 1804 und 1815 ist Heidelberg das intellektuelle Zentrum einer Bewegung, die sich von dort aus in der Welt verbreitet. Individuelles Erleben von Idylle und Harmonie, die Innerlichkeit der Seele sind die zentralen Themen der Hochromantik als Gegenbewegung zur von der Antike inspirierten Klassik und der vernunftgetriebenen Aufklärung. Acht der ganz großen Erzählungen der Hochromantik hat Michael Holzinger für diese Leseausgabe zusammengestellt.
390 Seiten, 19.80 Euro