ē-iuncēsco , ere (ex u. iuncus), binsenartig aufschießen, vitis eiuncescit ac moritur, Plin. 17, 182.
scabrātus , a, um (scaber), rauh gemacht, vitis, aufgeritzt, Colum. 4, 24, 22.
... florere coepisse od. incipere), deflorescens vitis, Plin.: cum papaver deflorescit, Plin.: cum spica deflorescere coepit, Plin.: ... ... ad bonitatem vini conferunt, Col.: defl. bene, melius, optime, Plin.: vitis uno die deflorescens, Plin.: deflorescunt omnia septenis diebus, non celerius, Plin ...
lūxuriōsus , a, um (luxuria), I) geil, üppig = zu fruchtbar im Wachstum, frumenta, Cic.: vitis, zu sehr in das Holz wachsend, Sall. – II) bildl.: ...
īnstīgātor , ōris, m. (instigo), der Anstachler, Anreizer, ... ... kommandierte u. trieb sich selbst, Tac. hist. 1, 38: si quid invitis quoque nobis naturā fit, superfluus instigator agitabo, Auson. epist. 17 extr. ...
flexibilis , e (flecto), biegsam, schmiegsam, geschmeidig, elastisch, I) eig.: materia rerum, Cic.: arcus, Ov.: vitis, Plin.: libri (Bast), Solin. – II) übtr.: a) ...
leporārius , a, um (lepus), zum Hasen gehörig, subst ... ... Lat. 761, 72 R. – b) leporāria, ae, f. (sc. vitis), = lageos (w. s.), Schol. Bern. ad Verg. georg. ...
carbunculo , āre, am carbunculus (s. d. no. II, C, a u. b) leiden, genitalia carbunculantia, ... ... Bäumen = durch die Hitze verkohlen, olivae caeli intemperie carbunculant, Plin.: vitis carbunculare negatur, Plin.
perniciōsē , Adv. (perniciosus), verderblich, schädlich, gefährlich, multa perniciose, multa pestifere sciscuntur in populis, Cic.: p. luxuriat vitis, Plin.: quo perniciosius de re publica merentur vitiosi principes, Cic.: alqā re ...
columbīnus , a, um (columba), I) zur Taube gehörig, Tauben-, ovum, Hor. u. Cels.: pulli, Varr. u. ... ... II) taubenartig, -farbig, Tauben-, terra c., Plin.: cicer c., vitis c., Plin.
oleāgineus , a, um (olea), I) von Ölbäumen, Öl ... ... od. der Olive ähnlich, uva, Plin. 14, 38: vitis, Colum. 3, 2, 27 zw.
purpurāsco , ere (purpuro), purpurn werden, eine dunkelrote Farbe annehmen ... ... . 7 Kays. u. Muell. (b. Non. 162, 29): vitis... purpurascere coepit, Vopisc. Flor. 4, 3.
pullulāsco , ere (pullulo), ausschlagen, hervorkommen, ex novello palmite vitis pullulascit, Colum. 4, 21. § 3: poet. übtr., renatis artubus, Prud. perist. 10, 882.
vītigineus , a, um (vitis), vom Weinstocke, Wein-, Reben-, surculus, Cato: folium, Colum.: ligna, Plin. Vgl. vitineus.
arbustīvus , a, um (arbustum), an Bäume gesetzt, -angebunden, vitis, Baumrebe, Col. u. Pallad.: genus, von der Baumrebe, Col.
cōnsēminus , a, um (con u. semen), aus verschiedenen Samengattungen erzeugt, vitis, Plin. 14, 36.
rābusculus , a, um (ravus), viell. graulich, dunkelfarbig, vitis, Plin. 14, 42.
dracontios (vitis), eine Art Weinstock, Col. 3, 2, 28.
centuriālis , e (centuria), zur Zenturie gehörig, I) (nach centuria no. I) zur Zenturie der Legion: vitis, Zenturionenstab, Macr. sat. 1, 23, 16. – II) ...
sēmiputātus , a, um (semi u. puto), halb-, nicht recht beschnitten, vitis, Var. Ruf. tr. 9. p. 229 R. 2 Verg. ecl. 2, 70. Ambros. epist. 37, 42.
Buchempfehlung
Der junge Naturforscher Heinrich stößt beim Sammeln von Steinen und Pflanzen auf eine verlassene Burg, die in der Gegend als Narrenburg bekannt ist, weil das zuletzt dort ansässige Geschlecht derer von Scharnast sich im Zank getrennt und die Burg aufgegeben hat. Heinrich verliebt sich in Anna, die Tochter seines Wirtes und findet Gefallen an der Gegend.
82 Seiten, 6.80 Euro