... die libenter audiit: Domino et Dominae feliciter! Suet. – b) m. Acc. pers., jmd. laut bezeichnen, ... ... -nennen, alqm servatorem liberatoremque, mit lautem Zuruf als E.u.B. preisen, Liv.: si nocentem acclamaverant (wenn sie ...
abortus , ūs, m. (aborior), die Frühgeburt, ... ... Abortieren, Ter., Cels. u.a.: abortu perire, Plin. ep. – abortum facere, d.i. a) eine Fehlgeburt, Frühgeburt tun, zu früh ... ... geistiger Fehlgeburt, Plin. pr. § 28. – b) eine Fehlgeburt verursachen, die Frucht abtreiben (v ...
ab-sonus , a, um, abtönend, I) ... ... stehend, unverträglich mit usw., tecta, Lucr.: absoni a voce motus, Liv.: m. Dat., nihil absonum fidei divinae originis fuit, Liv.: ... ... dicta, Hor.: est enim absonum et insipiens m. folg. Infin., Amm. 17, 5, 13 ...
abāctor , ōris, m. (abigo), der Wegtreiber des Viehes, Viehdieb, ... ... Cassiod. var. 4, 49: absol., Apul., Sulp. Sev. u.a. Spät.
accepta , ae, f. (sc. pars, v. acceptus, a, um), der Ackeranteil, der jedem bei Austeilung der Äcker zufällt, Gromat. vet. p. 14, 17 u.ö.
ablātor , ōris, m. (aufero), der etwas wegnimmt od. bekommt, Augustin. de civ. dei 19, 13 u.a. Eccl.
abnepōs , ōtis, m. = avi nepos, der Ururenkel, Sen. u.a. – Nbf. abnepus, Gloss.
ab-intus , Adv., s. 3. ā(ab) a.E.
accessus , ūs, m. (accedo), das Herzu-, ... ... fretorum atque aestuum, Apul. de mund. 19. – b) insbes.: α) als mediz. t.t., der ... ... , Suet. – II) übtr.: a) übh.: acc. ad res salutares, instinktartige Neigung ...
... , 3. § 1; 7, 1, 11 u.a. – b) übtr., an Umfang, Stärke, Zahl ... ... gremio miseros accrescere natos, Stat. / Partic. accretus, a, um, a) angewachsen an etwas, uruca araneo ...
ab-surdus , a, um, (vgl. susurrus, surdus ... ... bene dicere, Sall.: u.m. Dat., haud absurdum videtur propositi operis regulae paucis percurrere, quae etc., Vell. – m. ut u. Konj., Cassiod. u. Ambros. – m. 2. Supin., cognitu ...
acceptus , a, um, PAdj. m. Compar. u. Superl. ( ... ... Traiano ad populum acceptior exstitit, Fronto. – zugl. m. Ang. weshalb? Valenti ob similitudinem morum acceptus, Amm. 26, 10, 12. – b) v. Lebl.: ...
abiectus , a, um, PAdj. m. Compar. u. Superl. (abicio ... ... Cic.: familia abiecta atque obscura, Cic.: abiectissimum negotium, Val. Max. – b) dem moral. Halte nach, niedergebeugt, gedrückt, kleinmütig, verzagt ... ... .: animus, Cic.: animus abiectior, Cic.: m. Genet. loc., multos sibi maestiores et abiectiores animi ...
absolūtē , Adv. m. Compar. (Plin. ep. 4, 27, 2) u. ... ... ), I) in sich abgeschlossen, vollständig, vollkommen, Cic. u.a.: vivere, vollk. (= sittlich rein), Cic.: abs. doctus ...
abruptus , a, um, PAdj. m. Compar. u. Superl. ( ... ... – II) übtr.: a) im allg., nur subst., abruptum, ī, n., der ... ... der Weg des Verderbens, in abruptum tractus, Tac. – b) von der Rede, ...
acceptor , ōris, m. (accipio), I) der ... ... . 150. – Übtr.: a) im allg., acc. iniuriae (Ggstz. illator), Boëth. cons. in phil. 4, 4. – b) der Billiger, ...
āctuōsus , a, um, Adj. m. Compar. (actus), I) voll Bewegung und Leben, a) übh.: est enim actuosus et pertinax ignis, Sen. de ira ... ... et actuosior, quo vehementior fuerit, Sen. ep. 39, 3. – b) v. der Rede, ...
... Theod. Prisc. 4. fol. 315 B. – II) übtr., a) das Abbrechen einer Handlung, augurii, Fest. 270 (a), 31; vgl. Paul. ex Fest. 271, 7. – b) der Bruch der ...
... Stat. Theb. 12, 623. – Dav. a) Acharnānus , a, um, aus Acharnä gebürtig, acharnanisch, civis (Bürgerin ... ... Them. 1, 2. – b) Acharneus (dreisilb.), eī, m. (Ἀχαρνε ...
Achillās , ae, Akk. an, m. Befehlshaber des Königs Ptolemäus, einer der Mörder des Cn. Pompejus, Caes. b.c. 3, 104, 2. Auct. b. Alex. 4, 1. Vell. 2, 53, 3 u. ...
Buchempfehlung
Stifters späte Erzählung ist stark autobiografisch geprägt. Anhand der Geschichte des jungen Malers Roderer, der in seiner fanatischen Arbeitswut sich vom Leben abwendet und erst durch die Liebe zu Susanna zu einem befriedigenden Dasein findet, parodiert Stifter seinen eigenen Umgang mit dem problematischen Verhältnis von Kunst und bürgerlicher Existenz. Ein heiterer, gelassener Text eines altersweisen Erzählers.
52 Seiten, 4.80 Euro
Buchempfehlung
Zwischen 1804 und 1815 ist Heidelberg das intellektuelle Zentrum einer Bewegung, die sich von dort aus in der Welt verbreitet. Individuelles Erleben von Idylle und Harmonie, die Innerlichkeit der Seele sind die zentralen Themen der Hochromantik als Gegenbewegung zur von der Antike inspirierten Klassik und der vernunftgetriebenen Aufklärung. Acht der ganz großen Erzählungen der Hochromantik hat Michael Holzinger für diese Leseausgabe zusammengestellt.
390 Seiten, 19.80 Euro