Adrymētion , s. Adramyttēum.
Actionīcēs , ae, m., s. Actium.
Aegyptiacē , Aegyptiacus , s. Aegyptus.
Aemimontus , - montānus , s. Haemimontus.
adulīscēns , s. adulēscēns /
acītābulum , s. acētābulum.
affectātus , a, um, s. af-fecto.
absentātum , s. absinthiātus.
Aemiliānus , a, um, s. Aemilius.
Aeneanicus , a, um, s. Aenēas.
aesculīnus , aesculnius , s. aesculeus.
accersītor , s. arcessītor.
aedīlitius , s. aedīlicius.
acrufolius , s. acrifolius.
Aesculāpius , ī, m. (Ἀσκληπι ... ... in der Heilkunde u. Jagd, von der Epione Vater des Podalirius u. Machaon (s. Cels. 1. praef. § 5. Dict. 1, 4), nach ...
adminiculor , ārī (adminiculum), unterstützen, helfen, his disciplinis instruere atque adminiculari suam mentem, Augustin. c. Acad. 1. no. 21 extr.: calor materni corporis formandis pullis adminiculatur, Augustin. de genes. ad litt. 1, 18, 36 (aber ...
aethachātēs , ae, m., ein Achat, der angebrannt einen myrrhenartigen Geruch von sich gab, viell. blutfarbiger Bernstein, Plin. 37, 139 Detl. – / E. Abel will nach Philol. Wochenschr. I.S. 85 antachates lesen.
aequidiālis , e (aequus u. dies) = aequinoctialis (w.s.); dah. subst., aequidiale, is, n. = aequinoctium (w.s.), Paul ex Fest. p. 24, 5. Vgl. Gloss. › ...
accubitālia , ium, n. (sc. stragula), die über das accubitum (w.s.) gelegten Decken und Polster, Treb. Poll. Claud. 14, 10.
acanthyllis , idis, f. (ἀκανθυλλίς), wahrsch. Nbf. von acanthis, w.s., Plin. 10, 96.