1. Anās , ae, m. (Ἄνας), ... ... Wadi - (d.i. Fluß) Ana od. Guadiana, Caes. b.c. 1, 38, 1. Mela 2, 6, 3 (2. § 87 ...
cata , griech. Praep. m. ... ... . (κατά, altfranz. chade), durch hin, c. mane, Plin. Val. 2, 12: c. mane mane, jeden Morgen, Vulg. Ezech. 46, 14 u ...
bēma , atis, n. (βημα), ein Festtag der Manichäer, Augustin. c. epist. fund. 8; c. Faust. 18, 5.
... c. catenarius, Sen.: c. pastoricius, Apul.: c. gregarius, Porph. Hor.: c ... ... rabiosus, Cels.: rabiosa femina c., Plaut.: c. mordax, Plaut.: c. gravis, Ggstz. ... ... vipereus, Ov., od. c. Tartareus, Mart., od. c. Stygius, Sen. poët ...
... Dreh-, Wendeding, I) eig.: A) als t. t. der Mechanik, die Türangel, aerei, ... ... ineinander gezapft werden u. zwar c. masculus, bei Zapfen, c. femina, die Pfanne, ... ... 21, 18. – B) als t. t. der Astronomie, der Punkt, um den ...
... 1) eig.: a) im allg.: c. corporis, Cels.: c. iuventae (Ggstz. senectutis frigus), Cels.: in quibus ... ... geistige, leidenschaftliche Hitze, Aufregung, Feuer, Eifer, iuvenilis, Quint.: c. et impetus, Quint.: cogitationis, Quint.: ...
... A) als gramm. t. t., das Grundwort, ut ipsa vox basis ... ... , Varr. sat. Men. 362. – B) als t. t. der Metrik, die ... ... u. 12 K. – C) als rhet. t. t., die Grundlage ...
... citra pars ultra Taurum est, Liv.: c. Veliam, Cic.: c. Rhenum, Caes.: c. ... ... usum doctrina valet, Quint.: c. fatigationem, c. satietatem, Cels.: c. ulla comitia, Liv. ... ... epit: c. aemulum, Quint.: c. vulnus, Plin.: c. commoda emeritorum, Suet.: c ...
cīvis , is, c. (vgl. ahd. hīwo, ... ... ), Liv.: se pro cive gerere (verhalten), Cic. – fem., c. femina, Plaut.: c. virgo, Ter.: c. Attica, Bürgerin, Bürgerstochter aus Athen, Ter.: ...
... II) bei den nachaug. Histor. κατ' εξοχών der Kaiser C. Caligula; dah. Cāiānus (Gāiānus), a, um, kajanisch, des Kajus (Kaligula ), Sen. u.a.: as C., von ihm bedeutend herabgesetzt, Stat. – subst., ...
... Hitze bereitet, I) eig.: a) als t. t. der Kochkunst, vom Fleisch, das ohne alle fremde ... ... elixa), Hor. u. Cels. – b) als t. t. der Badekunst, sol, der Genuß der ...
... keusch, züchtig, schamhaft, c. se habere a servis aliorum, C. Gracch. fr.: c. tueri eloquentiam ut adultam virginem, Cic.: ... ... colere deos, aufs gewissenhafteste, Cic.: c. placare deos, Ov.: c. introire, aus Frömmigkeit, aus ...
... . (ἅψις, ion. ἄψις), I) t. t. der Mathematik, der Bogen = ... ... Chor der Kirchen, Eccl. – II) t. t. der Astronomie, apsides, die Bahn, die ...
... caprae ferae, viell. Gemsen, Verg.: c. alba, Liv.: caprae similis, Solin.: capras et oves quot quisque ... ... Beiname der Annii, Varr. r. r. 2, 1, 10. – C) Caprae Palus, die Stätte auf dem Marsfelde in Rom, wo Romulus ...
... L. Cornelius Cinna, der Genosse des C. Marius im Bürgerkriege gegen Sulla, Cic. Tusc. 5, 54 sq ... ... zweimal begnadigt, Sen. de clem. 1, 9, 1. – IV) C. Helvius Cinna, ein röm. Dichter, Freund des Katull, Catull. ...
citus , a, um, PAdi. (v. cieo) = ... ... Ov.: vox (Ggstz. vox tarda), Cic.: cito sermone homo, Tac.: c. cursor, Hier.: eques, Eilbote zu Pferde, Liv.: aber citi ...
... p. 123, 8 H. – dah. I) als t.t. der Baukunst, u. zwar im Plur., ancones, a) ... ... an der obern Türschwelle, Vitr. 4, 6, 4. – c) die Kolbenstangen an der Wasserorgel, ...
... ) eig.: A) fürs Gesicht: c. oculis video, Plaut.: c. fulgens caesaries, Catull.: clarius micare, ... ... ) fürs Gehör, hell = laut, dic c., Ter.: c. recitare, plaudere, Plaut.: inter se loqui, Plin. ...
... Aur. Vict. vir. ill. 34, 3. – als t. t. der Botanik, c. oculum vitis, verderben, Col. 4 ... ... Ps. Verg. cul. 198. – b) geistig, largitione c. mentes imperitorum, Cic.: caecati ...
... hexaëm. 5, 8. – II) übtr.: A) t. t. der Astrol., Plur. Chēlae, ārum, f., ... ... Cic. poët., Verg. u.a. – B) t. t. der Mechanik = der so geformte Teil der ...
Buchempfehlung
Der lyrische Zyklus um den Sohn des Schlafes und seine Verwandlungskünste, die dem Menschen die Träume geben, ist eine Allegorie auf das Schaffen des Dichters.
178 Seiten, 9.80 Euro
Buchempfehlung
Biedermeier - das klingt in heutigen Ohren nach langweiligem Spießertum, nach geschmacklosen rosa Teetässchen in Wohnzimmern, die aussehen wie Puppenstuben und in denen es irgendwie nach »Omma« riecht. Zu Recht. Aber nicht nur. Biedermeier ist auch die Zeit einer zarten Literatur der Flucht ins Idyll, des Rückzuges ins private Glück und der Tugenden. Die Menschen im Europa nach Napoleon hatten die Nase voll von großen neuen Ideen, das aufstrebende Bürgertum forderte und entwickelte eine eigene Kunst und Kultur für sich, die unabhängig von feudaler Großmannssucht bestehen sollte. Michael Holzinger hat für den zweiten Band sieben weitere Meistererzählungen ausgewählt.
432 Seiten, 19.80 Euro