adībilis , e (2. adeo), zugänglich (Ggstz. inadibilis), terra, Cassiod. hist. eccl. 11, 18.
arābilis , e (aro), pflügbar, campus nullis, cum siccum est, arabilis tauris, Plin. 17, 41.
ad-ārēsco , āruī, ere, gehörig eintrocknen, ubi amurca adaruerit, Cato r.r. 98.
algēnsis , e (alga), sich vom Seegrase nährend, genus purpurarum, Plin. 9, 131.
aptitūdo , inis, f. (apto), die Brauchbarkeit, Boëth. anal. post. 64, 752 D.
Aduatuca , ae, f., ein Kastell mitten im Gebiete der Eburonen, j. Tongern, Caes. b.G. 6, 32, 3.
adimitio , ōnis, f., Gloss. V, 344, 19 u.ö. = ademptio.
alveātus , a, um (alveus), muldenförmig vertieft, sulcus, Cato r.r. 43, 1.
adipālis , e (adeps), fettig, Ambros. Iob 3, 4, 11. Arnob. adv. nat. 3, 25.
antrālis , e (antrum), hohl, Schol. Hor. carm. 3, 13, 14.
aggrētus , s. ag-gredior a.E.
... non sunt adepti, Liv.: signa (i.e. sidera) adipiscuntur lunam, Lucr. – II) übtr., a) ... ... Tac.: gloriam ex alqa re, Nep.: finis bonorum est adeptum esse omnia e natura et animo et corpore et vita, Cic.: quod adeptus est per ...
affīnitās , ātis, f. (affinis), I) die Nachbarschaft, Varr. r.r. 1, 16, 1. – II) übtr.: A) die Verwandtschaft durch Heirat, die Verschwägerung, Schwägerschaft, gentum (= gentium) ...
aetherius ( falsch aethereus), a, um (αἰθέ ... ... , Verg. – dah. zum Äther als Sitz der Götter, d.i. zum Himmel gehörig, himmlisch, domus, Hor.: arces, ...
Argīlētum , ī, n. (nach allgemeiner Sage st. letum ... ... oder Argolas von Evander daselbst getötet sein soll; nach andern st. argilletum, d.i. Tongrube, Varr. LL. 5, 157. Serv. Verg. Aen. ...
Arēopagus (Arīopagus), ī, m., der Areshügel zu Athen (s. Varr. fr. a. a. O.), auf dem der daher gleichfalls Areopagus genannte oberste Gerichtshof seine Sitzungen (in einem einfach aus Lehm gebauten Hause, s. Vitr. 2, 1 ...
aquātilis , e (aqua), I) zum Wasser gehörig, ... ... II) wässerig, d.i. A) Wasser enthaltend, subst., aquātilia, ium ... ... . – B) einen Wassergeschmack habend, umor, Varr. r. r. 1, 64, 1: sucus, Plin. 19, 186.
Andromeda , ae u. - ē , ēs, f. (Ἀνδρομέδη), Tochter des äthiopischen Königs Cepheus u. der Kassiope, einem Meerungeheuer zur Beute ausgesetzt, aber von Perseus gerettet und ihm vermählt, Varr. sat. ...
Androgeōs od. - geus , ī u. o, m. (Ἀνδρόγεως), Sohn des Minos u. der Pasiphaë, der in den Festspielen an den Panathenäen alle seine Gegner besiegte, dann aber ermordet wurde, ...
apēliōtēs , ae, m. (ἀπηλιώτ ... ... 26, 3. Plin. 2, 119. Suet. fr. p. 229, 6 R. (groß geschrieben). Ampel. 5, 1. Veget. mil. 4, ...
Buchempfehlung
Im Kampf um die Macht in Rom ist jedes Mittel recht: Intrige, Betrug und Inzest. Schließlich läßt Nero seine Mutter Agrippina erschlagen und ihren zuckenden Körper mit Messern durchbohren. Neben Epicharis ist Agrippina das zweite Nero-Drama Daniel Casper von Lohensteins.
142 Seiten, 7.80 Euro