aniculāris , e (anicula), altweibermäßig, deliramentum, Augustin. c. Faustin. 13, 6: anicularia tibi videntur haec verba, Augustin. enarr. in psalm. 38, 11.
affirmātor , ōris, m. (affirmo), der Versicherer, Beteuerer, Ulp. dig. 4, 4, 13 u. Spät. (s. Paucker Spic. p. 284).
auricomāns , antis (aurum u. comans), goldhaarig, Crocus, Auson. Cup. cruc. (XXIV) 2, 11. p. 122, 2 Schenkl.
assequella (adsequella), ae, f. (assequor), das Anhängsel, der Folgesatz, Mar. Victorin. art. gr. 1, 15, 6. p. 57, 8 K.
astrabicon (ἀστράβη), das Saumsattellied, Prob. Verg. bucol. p. 2, 23 Keil.
amplificus , a, um (amplus u. facio), großartig, herrlich, Fronto de eloquent. 3. p. 150, 3 N. u. Eccl.
admīrātīvē , Adv. (admirativus), wunderbarerweise, Schol. Lucan. 2, 273. p. 138 W.
āliāmentum , ī, n. (alium), ein Knoblauchgericht, Hieron. ep. 121. praef. p. 851 ed. Vall.
amāricātus , a, um (amarico), erbittert, Greg. M. ep. 2, 38. p. 136, 18.
apostolicē , Adv. (apostolicus), apostolisch, Avell. p. 599, 11. Fulg. Rusp. ad Thras. 1, 11.
Aniēnicola , ae, c., s. Anio.
antīquāris = antiquarius, Virg. gramm. p. 150, 19.
assevērātio (adsevērātio), ōnis, f. (assevero), der angewandte ... ... genere virtus est asseveratio (feierlicher Ernst), Fronto laud. fum. et pulv. p. 212, 10 N.: asseveratione eādem peragere accusationem, Tac. ann. 2, ...
2. aphrodisias , adis, f. = acoron, Ps. Apul. ... ... Cap. 1. § 7 ( Form e). Auson. egl. 5, 3. p. 10, 22 Schenkl (Form a). – / Genet. Afroditenis, ...
auxiliārius , a, um (auxilium), zur Hilfeleistung dienlich, Hilfe ... ... 216: consiliario huic magis aetati opus est quam auxiliario, Fronto de eloqu. 3. p. 150, 15 N. – II) insbes., als milit. t. ...
authenticus , a, um (αυθεντικός), zuverlässig, verbürgt, oculare, Pelagon. vet. 30. p. 102. – bes. v. Schriften, urschriftlich, eigenhändig, authentisch, ...
Albinovānus , ī, m., I) Celsus Albinovanus, ein eitler junger ... ... ep. 1, 3, 15 sq. als Kompilator durchhechelt. – II) C. Pedo Albinovanus, ein epischer Dichter, Zeitgenosse u. Freund Ovids, s. ...
astipulātio (adstipulātio), ōnis, f. (astipulor), eig. die ... ... Senecae, Plin. 29, 10: doctae sententiae, Boëth. arithm. 1. praef. p. 3, 16 Fr.: incorrupta ordinis, Cod. Theod. 12, 1, 177 ...
argenteolus , a, um (Demin. v. argenteus), recht ... ... auch argentiolus geschr., laminae (lamminae) argentiolae, Fronto de or. 1. p. 157, 1 N.: u. so subst., argentiolī, ōrum, m., ...
addubitātio , ōnis, f. (addubito), als Übersetzung v. διαπόρησις ... ... Iul. Rufinian. de fig. sent. 9. Auct. schem. dian. 32 (p. 75, 3 ed. Halm). Macr. sat. 4, 6, 11. ...
Buchempfehlung
Der Teufel kommt auf die Erde weil die Hölle geputzt wird, er kauft junge Frauen, stiftet junge Männer zum Mord an und fällt auf eine mit Kondomen als Köder gefüllte Falle rein. Grabbes von ihm selbst als Gegenstück zu seinem nihilistischen Herzog von Gothland empfundenes Lustspiel widersetzt sich jeder konventionellen Schemeneinteilung. Es ist rüpelhafte Groteske, drastische Satire und komischer Scherz gleichermaßen.
58 Seiten, 4.80 Euro