achras , adis, f. (ἀχράς), der wilde Birnbaum, die wilde Birne, col. 7, 9, 6 u.a.
Abaris , Akk. im u. in, m., ein Rutuler im Heere des Turnus, Verg. Aen. 9, 344. Val. Flacc. 3, 152.
ab-ōsus , a, um (ab u. odi) verhaßt, Commod. instr. 2, 30, 7 (codd. abusum).
ābaeto , ere, (a u. baeto), weggehen, Plaut. truc. 96. Vgl. abito.
Achāia , -ias , -icus , -is , -ius , s. Achaeī.
Achīvi u. Achīvus , s. Achaeī no. II, 7.
absēns , entis, Partic. v. absum, w.s.
acarna od. -nē , s. acharnē.
acīdia , ae, f., s. acēdia.
absīda , ae, f., s. apsis /.
ab-bīto , ere, s. ābīto.
acīsco , s. acēsco.
acipes , s. agipēs.
accado , s. 1. ac-cido /.
... , sich geben-, sich reichen lassen, A) im allg.: a) in die Hand: α) lebl. Objj.: accipin ... ... fr.: accepisse u. a patribus accepisse, u. a maioribus sic accepisse m. folg. Acc. u. ...
... losmachen, 1) befreien, a) übh.: se a Fannio iudicio (durch einen Urteilsspruch), ... ... , condemnare, punire), absol., m. Genet., Abl. u.m. de u. Abl ... ... quaestiones, Sulp. Sev. vit. S. Mart. 25, 6: m. folg. Relativsatz, quod ...
... natura ad humanum exitum abripuit, zu einem m. Ende hinausführte, ein m. Ende finden ließ, Cic. de ... ... usw. fortschleppen, alqm, Cic. u.a.: alqm a tribunali, Cic.: alqm ... ... , ex Attica hinc, Ter.: filios e complexu parentum, Cic.: virginem a complexu patris, Liv.: ...
... artibus, Cod. Theod.: poet., magicas accingier artes, in bezug auf m.K., d.i. mit m.K., Verg. – β) zu etwas sich gehörig rüsten ... ... immer schnell reisefertig, Plin. pan. – accingor m. folg. Infin., Verg. georg. 3, ...
... 16. – Dav. abgeleitet: 1) Acherontēus , a, um (Ἀχερόν ... ... – 3) Acheronticus , a, um, acherontisch, stagna, Prud. cath. 5, 128: ... ... Arnob. 2, 62. – 4) Acherontīni , s. Acherūns a.E.
... Arnob. 5, 42: Partiz. subst., α) abscisī, ōrum, m., Entmannte, Kastraten, Arnob. 5, 31. – β) abscisa, ōrum, n., die abgeschnittenen Zeugungsteile, Arnob. 5, 13. – II) übtr.: a) übh.: intersaeptis munimentis hostis pars parti ...