Abantēus , -tiadēs , , -tias , , -tius , s. Abās.
ad-īnstar , richtiger ad instar, s. īnstar.
Achillēa , -ēis etc., s. Achillēs.
Abȳdēnus , a, um, s. Abȳdus.
Acciānus , s. Attiānus unter Attius.
acclīvus , a, um, s. acclīvis /.
āctuāria , s. 1. āctuārius .
1. adauctus , a, um, s. ad-augeo.
Acchulla , s. Acilla.
Actiacus , a, um, s. Actium.
accersio , s. arcessio.
Acradina , s. Achradina.
Acrunoma , s. Acronoma.
... gloriam ex alqa re, Nep.: finis bonorum est adeptum esse omnia e natura et animo et corpore et vita, Cic.: quod adeptus est per ... ... 8, 15. – öfter Partic. adeptus, Sall. u.a. (s. Kritz u. Fabri zu Sall. Cat. ...
... 1: u. auf Grabsteinen = ruhen, hic acquiescit N.N., Corp. inscr. Lat. 11, 1436 u. 13, ... ... . no. 17, 1. – b) v. Lebl., zur Ruhe kommen, Ruhe finden od. ...
... *temum = temetum [= sich berauschender Getränke enthaltend], nach dem spätern Gebrauch v. abstinere), enthaltsam, nüchtern, mäßig, I) eig.: ... ... Ggstz. esuriens, Fronto de fer. Als. 3. p. 226, 20 N.: verb. siccus atque abstemius, Lucil. sat. 6 ...
... Comp. u. Superl. (v. absolvo), I) in sich abgeschlossen, vollständig, vollkommen ... ... .: necessitudo, Cic.: donatio, ICt. – dah. als gramm. t.t., nomen abs., das ohne Beisatz einen vollständigen Sinn gibt (zB. ...
... od. fletum, Cic.: peniculo seriem litterarum, Amm. – als t.t. der Schifferspr., remos, die R. abstreifen u. so zerschellen ... ... . – b) übtr., etw. (Unangenehmes) benehmen, vertreiben (s. Oud. Schol. in Cic. ep. ...
... et adiunctiora, Cic. – b) als rhet. u. dial. t.t., adiunctum negotio, das einer Sache Verwandte u. Ähnliche nebst den ... ... – u. so adiūncta, ōrum. n. pl., Nebenumstände der Zeit, des Orts usw., Cic ...
... ), wohl verborgen, versteckt, a) v. Lebl.: flumen, Acc. fr.: quaedam pars oppidi, ein ganz ... ... . neutr. subst., in abstruso situm esse, im Verborgenen liegen (v. einer Ware), Plaut. Poen. 342: übtr., ... ... Amm. 17, 7, 10. – b) v. Pers., verschlossen von Charakter, ...