ambivium , ī, n. (ambi u. via), der Doppelweg, Kreuzweg, Varr. sat. Men. 276.
Aduatuca , ae, f., ein Kastell mitten im Gebiete der Eburonen, j. Tongern, Caes. b.G. 6, 32, 3.
adimitio , ōnis, f., Gloss. V, 344, 19 u.ö. = ademptio.
alveātus , a, um (alveus), muldenförmig vertieft, sulcus, Cato r.r. 43, 1.
adaugmen , minis, n. (adaugeo), das Wachstum, die Zunahme, Lucr. 6, 614.
accubito , āre = accubo (w.s.), Sedul. in carm. pasch. praef. 2.
2. accēnsus , a, um, Partic. v. accendo, w.s.
acuārius , ī, m. = aquarius no. II, A, 2, w.s.
abortium , ī, n. (aborior) = 2. abortio, Hieron. ep. 22, 13.
aerārium , ī, n., s. aerārius no. II, B, 2.
abscissē , falsche Lesart st. abscise, w.s.
agricula = agricola (w.s.), Not. Tir. 37, 24.
altārium , ī, n., s. altāria.
Alatrium , ī, n., s. Aletrium.
affīnitās , ātis, f. (affinis), I) die Nachbarschaft, Varr. r.r. 1, 16, 1. – II) übtr.: A) die Verwandtschaft durch Heirat, die Verschwägerung, Schwägerschaft, gentum (= gentium) ...
alimentum , ī, n. (alo), gew. im Plur., die Nahrungsmittel, Nahrung, I) im allg., der Menschen, alimenta corporis, Cic.: alimenta incolarum (für die B.), Liv.: alimentorum egestas, Sen., penuria, Tac.: alimenta lactis ...
Adrūmētum (Hadrūmētum), ī, n. (Ἀδρούμητος, dah. Nbf. Adrumētus, ī, f., Mart. Cap. 6. § 670: Hadrumetus, Oros. 1, 2, 92), Hauptstadt in Byzacium (dem Süden ...
Aeschinēs , is u. ī, Akk. em u. ēn, m. (Αἰσχίνης), Äschines, I) aus Athen, Philosoph, Schüler des Sokrates, dah. gew. der Sokratiker gen., Cic. de inv ...
alloquium (adloquium), ī, n. (alloquor), die Ansprache, wenn gegenseitig = das Gespräch, der Umgang mit jmd., Iustin. 19, 3, 11; 22, 7, 5. Plin. 6, 84: Plur ...
... m., u. alabastrum , strī, n. (ἀλάβαστρος u ... ... geschlossene Rosenknospe« Plin. 21, 14. – II) alabastrum = stibi (w.s.), Plin. 33, 101. – / Über die Form ...