abrogātor , ōris, m. (abrogo), der Entzieher, Arnob. 1, 50.
abietālis , e, = abiegnus, hasta, Serv. Verg. Aen. 11, 667.
accubātio , falsche Lesart für accubitio, w.s.
Accītānus , -ānī , s. Accī.
Accherūns etc., s. Acherūnsetc.
Abentīnus , s. 1. Aventīnus.
acipēnser , s. acupēnser.
acrocōlia , s. acro.
absentium , s. absinthium.
ab-invicem , Adv., s. invicem.
abssectus , s. absectus.
Acharneus , s. Acharnae.
Adargatis , s. Atargatis.
... von Stechpalmenholz, vectes, Cato r.r. 31, 1. – b) Form aquif.: α) adj., aquifolia ilex, aquifolia arbor, ... ... die Stecheiche, Stechpalme, Plin. 16, 32; 24, 116. – β) subst., aquifolia, ae, f. u. aquifolium, ...
Achaemenēs , is, m. (Ἀχαιμέ ... ... 1) Achaemenidae , ārum, m. (Ἀχαιμενίδαι), die Achämeniden (s. vorher), Plin. 6, 98. – 2) Achaemenius ...
... – Plur. subst., Academicī, ōrum, m., die Anhänger der akadem. (platon.) Philosophie, die Akademiker, ... ... gehörig, akademisch, quaestio, Cic.: quattuor libri (= Academica, s. im folg.), Cic. – Plur. subst., Academica, ōrum, ...
Aborīginēs , um, m., die Aboriginer, das Stammvolk der Latiner, urspr. im Gebirge um Reate seßhaft, Cato orig. 1, 5. Cic. de rep. 2, 5. Sall. Cat. 6, 1. Liv. 1, 1 sq. ...
ab-ligurrio (abligurio), īvī u. iī, ītum, īre, ... ... lecken, naschen, dulcia, Apul. met. 10, 14. – b) verleckern, verprassen, verfressen, bona, Enn.: patria bona, Ter.: ...
... schicklich, passend zu etwas, m. Dat., valles od. nox accommoda fraudi, Verg. u. ... ... multi ominosum putarunt et morti accommodum, auf den Tod hindeutend, Lampr.: m. ad u. Akk., non omne vivum reptile accommodum ad usum ...
accumulātē , Adv. m. Superl. (accumulo), gehäuft = überreichlich, omnia prolixe accumulateque polliceri, Apul. met. 10, 27: munus hoc accumulatissime tuae largiamur voluntati, Cornif. rhet. 1, 27.