adībilis , e (2. adeo), zugänglich (Ggstz. inadibilis), terra, Cassiod. hist. eccl. 11, 18.
arābilis , e (aro), pflügbar, campus nullis, cum siccum est, arabilis tauris, Plin. 17, 41.
aegritās , ātis, f. (aeger), Krankheit, Ps. Cypr. adv. Iud. 5 (p. 137, 19 H.).
algēnsis , e (alga), sich vom Seegrase nährend, genus purpurarum, Plin. 9, 131.
amnicola , ae, c. (amnis u. colo), am Flusse wohnend, -heimisch, salices, Ov. met. 10, 96.
asinālis , e (asinus), eselhaft, asinali verecundiā ductus, Apul. met. 4, 23.
adipālis , e (adeps), fettig, Ambros. Iob 3, 4, 11. Arnob. adv. nat. 3, 25.
abditūdo , dinis, f. (abdo), die Verborgenheit, Virg. gramm. 83, 4 H.
antrālis , e (antrum), hohl, Schol. Hor. carm. 3, 13, 14.
aspergen = 2. aspergo, Mar. Victorin, art. gr. 1, 3, 28. p. 7, 19 K.
aggrētus , s. ag-gredior a.E.
Atticula , s. Atticus no. I a. E.
Astēnsis , e, s. 1. Asta.
... Tac.: gloriam ex alqa re, Nep.: finis bonorum est adeptum esse omnia e natura et animo et corpore et vita, Cic.: quod adeptus est per ... ... non aetate, verum ingenio adipiscitur sapientia, Plaut. trin. 367: haec adipiscuntur, C. Fann. bei Prisc. 8, 15. – ...
assimilis (ad-similis), e, an - od. hinähnelnd = in der Ähnlichkeit ... ... παρόμοιον (s. paromoeon), Auct. carm. de fig. 127 (p. 68 H.).
aquātilis , e (aqua), I) zum Wasser gehörig, im od. am Wasser lebend, -befindlich, Wasser-, genus, Varr.: animalia, Varr. LL.: animantes (Ggstz. terrenae), Lact.: bestiae, Cic.: pecus, Col.: musculi, cochleae, ...
Andromeda , ae u. - ē , ēs, f. (Ἀνδρομέδη), Tochter des äthiopischen Königs Cepheus u. der Kassiope, einem Meerungeheuer zur Beute ausgesetzt, aber von Perseus gerettet und ihm vermählt, Varr. sat. ...
augurālis , e (augur), zum Augur gehörig, Auguren-, Weissage-, I) adi.: cena, vom Augur beim Antritte seines Amtes gegeben, Cic.: libri, Cic.: insignia, Liv.: verbum, Gell.: alites, Amm.: aug. sacerdotium habere, Lact. ...
astrūctio (adstrūctio), ōnis, f. (astruo), das Aufbauen ... ... Zusammensetzung, rhythmicae et melicae astructiones, Mart. Cap. 9. § 930. – c) die Aufstellung eines Beweises, einer Behauptung, die ...
affābilis , e, Adj. m. Compar. (affor), ansprechbar, d.i. leutselig, zutulich, affabilis, blandus, Nep.: meditor esse affabilis, Ter.: in omni sermone omnibus affabilem et iucundum esse velle, Cic.: sermone affabilis accessuque facilis, ...