arcuātio , ōnis, f. (arcuo), das Bogengewölbe, Plur., Frontin. aqu. 18; 121 u. ö.
2. aurārius , ī, m. (aura no. I, 1, c), der Begünstiger, nach Serv. Verg. Aen. 6, 817.
amicīmen , inis, n. (amicio) = amictus, der Umwurf, das Gewand, Apul. met. 11, c. 9 u. 23.
apochyma , atis, n. (ἀπόχυμα) = zopissa (w. s.), Veget. mul. 2, 54, 4 L.
addictor , ōris, m. (addico), der Verurteiler, innocentium, Augustin, op. imperf. c. Iul. 1, 48.
acridium , ī, n. = diagrydion (w.s.), Isid. 17, 9, 64 (wo viell. diacridium zu lesen).
aegritās , ātis, f. (aeger), Krankheit, Ps. Cypr. adv. Iud. 5 (p. 137, 19 H.).
allēcula (hallēcula), ae, f., Demin. v. allec, w.s., Col. 6, 8, 2: Plur., Col. 8, 17, 12.
aptitūdo , inis, f. (apto), die Brauchbarkeit, Boëth. anal. post. 64, 752 D.
amnicola , ae, c. (amnis u. colo), am Flusse wohnend, -heimisch, salices, Ov. met. 10, 96.
adimitio , ōnis, f., Gloss. V, 344, 19 u.ö. = ademptio.
abditūdo , dinis, f. (abdo), die Verborgenheit, Virg. gramm. 83, 4 H.
accubito , āre = accubo (w.s.), Sedul. in carm. pasch. praef. 2.
aphrissa , ae, f. = dracontium (w. s.), Ps. Apul. herb. 14.
2. accēnsus , a, um, Partic. v. accendo, w.s.
acuārius , ī, m. = aquarius no. II, A, 2, w.s.
Arātaeus , a, um, falsch st. Arateus, w. s.
abscissē , falsche Lesart st. abscise, w.s.
agricula = agricola (w.s.), Not. Tir. 37, 24.
... non astrictus soccus, nicht knapp anliegend, d.i. schlotternd, poet. für nachlässige, geschmacklose Schreibart, Hor.: corpora ... ... 70: cum (poëta) versu sit astrictior, Cic. or. 67. – c) gedrängt, bündig, kurz, dialectica quasi contracta et astricta eloquentia ...