adiuvātio , ōnis, f. (adiuvo), die Unterstützung, Diom. 391, 24.
abigeātus , ūs, m. (abigeo), der Viehdiebstahl, Viehraub, ICt.
abstantia , ae, f. (absto), die Entfernung, der Abstand, Vitr. 9, 1, 11.
accubātio , falsche Lesart für accubitio, w.s.
Accītānus , -ānī , s. Accī.
Accherūns etc., s. Acherūnsetc.
Abentīnus , s. 1. Aventīnus.
acipēnser , s. acupēnser.
acrocōlia , s. acro.
Abessalom , m., s. Absalom.
absentium , s. absinthium.
ab-invicem , Adv., s. invicem.
abssectus , s. absectus.
Acharneus , s. Acharnae.
Adargatis , s. Atargatis.
abundantia , ae, f. (abundo), das Ab- u. Überfluten, das Überströmen, I) eig.: Nili, Plin. pan.: sanguinis abundantia ex vulneribus, zu starker Erguß, Plin.: u. so mensium od. ...
... acrufolius), a, um, von Stechpalmenholz, vectes, Cato r.r. 31, 1. – b) Form aquif.: α) ... ... Stechbaumholz, vectes, Plin. 16, 230 (aus Cato r.r. 31, 1, wo aber Gesner u. Keil ...
adhortātio , ōnis, f. (adhortor), die Aufmunterung, Mahnung (Ggstz. dehortatio, Diom. 464, 19), adh. capessendi belli, Liv.: litterae erant adhortatione plenae, Liv.: omissā nostrā adhortatione ad eorum, quos proposuimus, sermonem disputationemque veniamus, Cic.: ...
acclāmātio , ōnis, f. (acclamo), I) das Zurufen, Zuschreien, Cornif. rhet. u.a. – II) insbes.: der Zuruf, als laute Äußerung des Mißfallens, mit u. ohne adversa, Cic. ep. u.a ...
... ;ιον), Wermut (Artemisia absinthium, L.), Scriptt. r.r. u.a. – meton. Wermutwein, Edict. Diocl. ... ... , ī, m., Varr. sat. Men. 440 (p. 204, 4 R.).: u. absentium, Capit. Gord. tr ...